136.

1. De Sion exivit tenor legis
Et de Jerusalem verbum Dei,
Sic ait legista summi regis,
Desperatis inspirator spei.
Misit legem specula superna,
Verbum patris, visio aeterna,
Quod fudit mater intacta,
Per quod saecula sunt facta.

2. Hoc verbum in utero puellae
Factum caro coelos inclinavit,
Sic ab impetu maris procellae
Supra coelos terram exaltavit.
Hebetavit sceleris spinetum
De spineto faciens vinetum,
Ergo nos terrigenae laetemur,
Hominibus, Deo famulemur.

3. Torcular calcavit ipse solus,
Verbum sibi vendicansamictum,
In cujus ore non fuit dolus
Nostrumluens innocens delictum,
Quod probatis igitur reddemus ?
Calicem, quem bibit, hunc bibe-
mus,
Saltem pacis spiritus mucronem
Ejus imitemur passionem.

4. Extra portam passi imitati
Ejus improperium feramus,
Ut in carne spiritus necati
Pariter cum ipso resurgamus,
Qui, postquam descendit ad in-
ferna,
Eruens nos de morte aetema
Voce patris est resuscitatus,
Jam apparuit ingratis gratus.

13?.

1, Clara sonent organa,.
Pulsent voces tympana

Resonante lyra,
Modulizet concio
Festivali gaudio
Orta prole mira.
2. Virga quondam arida,
Summo rore madida

Novum dedit florem,
Corde patris genitum
Concepit per spiritum
Virgo redemptorem.

3. Ergo plena gratia
Gaudet viri nescia

Deum paritura,
Sol de stella nascitur,
Carnis umbra tegitur

Lux non moritura.
4. Quam parit virginitas,
Humanatur deitas,

Homo divinatur,
Fit sacerdos hostia,
Babylonis filia

Per quem liberatur.