Concursus 127

rem animarum longe praestat, cum pluries eiusmodi onus cum laude sustinuerit, et ad mentem clarissimi Pitonii Discept. Eccles. 108, n. 17 « in hac materia si magis idoneus est ille « qui maiorem habet aptitudinem ad curam exercendam ; certe « dubitandum non est aptiorem et digniorem esse Antonium, « qui in actu pratico curam exercuit comparative ad opposi- « torem, qui nihil aliud habet, quam miserabilem et valde « curtam theoricam ostensam in examinibus et posponendam < praxi et experientiae tamquam securiori, etc. Fortius autem « quia servitium ipsum praestitutum in controversa parochiali « per plures annos indubitatam de iure praelationem meretur « ita ut in concursu aliorum semper praeferri debeat, qui in « servitio Ecclesiae consumpsit operam et laborem iuxta test. « Nullus invitis, Dist. 61 ».

Demum Ioannem praeterendum esse concludebat Orator, quia eum populus maximopere diligebat, colebat atque paro- chum cupiebat, cum in seligendis animarum pastoribus illi sint praeferendi, qui populi affectione potiuntur. Ita post Canon. Nec emeriitis, Dist. 61. Pitonius, 1. c, n. 24 et seq.

Hisce ab utraque parte disputatis, proposita fuere se- quentia

Dubia.

I. An constet de mala relatione Examinatoram in casu. Et quatenus affirmative. II. An et cui parochialis Ecclesia adiudicanda sit in casu. RESOLUTIO . Sacra Concilii Congregatio discussa causa die

26 ianuarii 1878 ad primum et secundum dubium respondit: Indicatur novus concursus.