128 PISCIEN.

Praeterea cum in interpretatione legis sic procedi de- beat, ut quam minime aliis praeiudicetur, praesertim vero ius quaesitum habenti, ceu unanimiter tradunt DD., cumque in contentione alicuius privilegii vel gratiae ille praeferen- dus sit iuxta De Luca de alien, disc. 24 num. i i . , qui de damno vitando, vel de iure quaesito non amittendo agit; nemo forsan dubitabit, illum assumendum esse ad Decana- tum, qui praecedentia stalli, seu iuridica antianitate guadet. Secus enim iste ius quaesitum praecedentiae amitteret, dam- numque pateretur ex iactura eiusdem praecedentiae.

Nec opponi iuvaret illud adiectivum - per possessionem - perinde ac si explicationem penitus claram contineret. Quan- doquidem sive dicatur antiquior sive dicatur antiquior per possessionem, res in idem recidi videtur, idemque dubium perseverare, num scilicet eadem verba intelligenda sint de antianitate praecedentiae vel temporis, seu melius de antia- nitate iuridica vel naturali.

Quibus hinc inde expositis, enodandum propositum fuit

D u b i u m

An, et cuius favores sit locus collationi Decanatus in casu.

RESOLUTIO. Sacra C . C . re cognita sub die 1 6 Maii 1 8 8 5 , censuit respondere: - Favore Canonici titularis antiquioris, ratione servitii.

Ex QUIBUS COLLIGES : I. Iure communi sub nomine anti- quioris in choro, intelligi canonicum illum titularem , non honorarium qui longius praestitit servitium ; seu illum qui ante alios inter canonicos titulares cooptatus sit.

II. Quum honores et privilegia debeantur propter onera et servitia praestita, magis congruum est ut remunerationem ille prae aliis canonicis consequatur qui longius fideliusque praestitit servitium Ecclesiae suae, praescindendo ab; antia- nitate praecedentiae in stallo, seu a iuridica antianitate.