127. Hymnus de eodem.

1. Honorque laus, gloria,
Sit tibi potentissimo,
Sit fortitudo, gratia,
Salusque virtus Domino,
Triumphusque victoria,
Gratesque benedictio.

2. Tuum excelsum brachium
Regitque terret dominans,
Raro extendis gladium,
Quia tu pius, mitigans,
Tu da perenne gaudium,
Tu nostra corde luminans.

3. Da mihi 1u consilium
Et ostende salutare,
Favoremque auxilium,
Tu digneris me salvare,
Salutisque praesidium,
Ad te possim remeare.

4. Non perdas me in tenebris,
Tu perducas me ad lucem,
Sis mihi pius, humilis,
Salva me per tuam crucem,
Sis mihi largus, nobilis,
Precor te veracem lucem.

5. Si intras in iudicium

Mecum, certe non salvabor,
Si geris tu officium,
Ego malus condemnabor.
Dimitte maleficium,
A te Deo coronabor.

6. O quam tremesco, timeo,
Cum erit meus obitus.
Peccata mea defleo,
Ignoro finem penitus,
Contritus corde doleo,
Sit miserator Dominus.

7. Tu creator es cunctorum,

Tu fons plenus caritatis,

Tu nutritor es vivorum,

Tu es donum largitatis,

Tu salvator mortuorum,

Tu largitor claritatis.

8. Tu confortator pauperum,
Tu reprehensor divitum,
Tu retributor munerum,
Tu miles summus militum,
Tu es sanator vulnerum,
Tu donas, tollis obitum.

9. Caelique terrae iubilent
Tibique cantus faciant,
Tibi servire properent
Tibique Deo pareant,
Tibi subesse vigilent,
Te in amore timeant.

10. Ego tua sum imago
Et tua superscriptio,
Sit in Deo, quidquid ago,
Non est in me perfectio,
Ego sum in tuo agro,
Sis mei tu defensio.