136 REINTEGRATIONI.

Anno 1840 Ioannes Paulum fratrem suum iuniorem e semi- nario egressum in sua domo excepit , qui cura eiusdem Ioannis, matrimonio sibi iunxit puellam Agnetem, habuitque ex ea duos filios. Ex actis, quae prae oculis habemus, non videtur fuisse Paulus gravi prudensque iudicio praeditus.

Intra domesticos- parietes non defuerunt inter eos fratres aliquae dissensiones, quae tamen respiciebant familiaria bona.

Optare praeterea visus est Paulus a Ioanne abscedere ut cum sua uxore et filiis liber vitam degeret; ideoque exquirere visus est a fratre bona ut congrue cum sua familia vivere posset.

Cum autem Ioannes anno 1854 ex una Vicaria paroeciali ad alteram sit promotus atque translatus, tunc dicitur ortus gravior dissensus ex eo quod Paulus noluerit cum sua familia sequi fra- trem suum Ioannem. Persistens vero Paulus in hoc proposito uxorem dereliquit et filios. Eadem uxor et filii sub vigilantia, uti asseritur, auctoritatis ecclesiasticae sequuti sunt Ioannem.

Promotus Ioannes anno 1855 ad conspicuam primi ordinis paroeciam et Parochus constitutus secum etiam tulit eamdem derelictam a fratre familiam. Tunc nonnullae suspiciones subre- pere visae sunt super familiaritate Parochi cum Agnete ; quod quidem eruitur ex quibusdam epistolis, quas ipse Paulus scri- pserat fratri natu maiori; namque mense Augusto anno 1855 sic Paulus scripserat: « meum officium est 'declarandi, inter fra- » trem meum ( Ioannem ) meamque uxorem, nihil intercedere » quod adversetur bonis moribus: haec est mea firma persuasio.» Item in alia epistola ad eumdem fratrem natu maiorem mense Septembri 1856 scripsit : «S i Ioannes insimularetur de inhone- » sta vivendi ratione .vel eius affinis Agnes, eos defende. »

Caeterum eodem anno 1856 quidam Vicarius-curatus eius- dem paroeciae cui praeerat Ioannes eumdem Ioannem accusavit penes civilem loci auctoritatem de suspecta eiusdem ratione vi- vendi cum Agnete.

Officialis civilis inquisitione facta et pertractato negotio cum Vicario Generali Curiae ecclesiasticae Parochum absolvit, eum- dem amice, admonens, ut aures non praeberet calumniis, quas suscitare eius adversarii niterentur, ac paratus esset ad novas aggressiones; cum eius adversarii repressi quidem, sed nullimode victi fuissent.