136 Matrimonii

M A T R I M O N I I .

Die 15 decembris 1877 et 23 martii 1878.

Compendium facti. Quum iam sex effluxerint anni ab

initis nuptiis, Comes Z. 36 annos natus, et Comitissa F. in sua

aetate annorum 24, die 25 augusti 1877 ad tramitem Austriaci

Codicis, matrimonii dissolutionem a Iudicibus laicis petierunt.

Uti causam ad hoc obtinendum, adduxerunt copulae inter sese

impossibilitatem.

arcto foedere consociare? Si examinatores reiiciunt concurrentes, qui deter- minata scientiae puncta non sunt consecuti, patet eos de sola scientia iudicare neque sociare cum doctrina ornamenta virtutum, ideoque suo deesse muneri. Quo modo explicatur resolutio a Fagnano relata {Cap. Eam te, De aet. et qualit. praef. n. 15) in qua S. C. censuit: si examinatores non retulerint idoneos quoad omnes qualitates prout Concilium requirit concursum esse nullum? Quomodo demum explicantur duae superiores resolutiones a nobis allatae ?

Ceterum haud magni opus est acumine ingenii ut detegatur quam devia sit a recta ratione, laudata praxis; in ea enim fieri facillime posset ut vir pietate et prudentia insignis praestitis Ecclesiae servitiis illustris, omnibusque virtutibus praeditus, homini novo ac inexperto posthaberetur, quia in concursu in quo haud parum fortunae tribuendum, per dimidium puncti defecit. Pone parumper duos concurrentes; alterum recentem e scholis, prudentia, gravitate, experientia et forsan etiam probitate expertem ; alterum moribus optimis, honestate, prudentia, scientia plus quam satis sit, ceterisque requisitis praeditum. Si prior per puncti dimidium in concursu superet secundum, hic reiiciendus, ille approbandus erit. Et tamen quis magis ido- neus esset iudicandus.

Neque opponatur ignorantes arcendos esse a munere parochiali, nam nos non loquimur de iis qui omni scientia vacui tanto oneri sustinendo impares omnino sunt ; sed de iis qui sufficienti scientia praediti ceteris qua- litatibus valde praestant illis qui in periculo concursus superioris doctrinae tantum specimen dedere. Neque nostra regula fallere potest, nam guber- nium paroeciae maiorem experientiam, quam doctrinam exigit. Quod si dicto periculo subeundo se sisterent homines quacumque doctrina destituti, hi nonnisi rarissime, quamvis prudentiae ceterarumque qualitatum merita cumulentur, palmam victoriae reportarent. Insuper nostra thesi non est, an indocti sint repellendi, sed in eo versatur, an iuxta Tridentinum et Bene- dicti XIV Constitutionem, expositum iudicium cumulativum veldisiunctivum esse debeat. Quod hoc ea est nostra sententia, quod examinatores in ferendo iudicio idoneitatis, tum scientia, tum cetera requisita, prae oculis habere debeant.