136 MAIORICEN.

examen audivi; alii enim certam, alii vero, ni fallor potius benignitate ducti, saltem dubiam existimarunt irregularita- tem. Eapropter communi consilio casum ad Apostolicam Se- dem deferre censuimus pro dispensatione ad cautelam.

Disceptatio Synoptica

Quamvis veteres Ecclesiae leges potius animi quam cor- poris vitia in promovendis ad ss. Ordines spectari iusserint, nihilominus disciplina iampridem invaluit, quae corpore vi- tiatus ab altaris ministerio repellit, si talis sit defectus ut congruum ordinis exercitium impediat, vel admirationem et scandalum afferat. Can. 33 dist. 55, cap. Presbyterum De cler. aegrot. et cap. Thomas De corp. vitiat. Inter hos et caecutientes adnumerari Doctores communiter docent, ma- xime cum vitium oculorum, ut in casu, decenti Missae ce- lebrationi obstet et populi admirationem et taedium excitet. Unde mirum non est si pluries S. C. C. huiusmodi vitio laborantium ordinationem non expedire autumaverit, ut vi- dere est in Vercellen. 28 Iulii 1860, in Colonien. 13 Se- ptembris 1862 etc.

Verum e contra non desunt dispensationes in casibus pror- sus similibus a S. C. concessae, praesertim si ad oratorum preces ratio aliqua et Ordinarii commendatio accederet. Haec autem favore Iacobi non deficiunt. Siquidem maioricensis Antistes addebat: « Alioquin orator probis piisque moribus, probata vocatione ad clericalem statum, idoneitate ad gre- gorianum cantum organique pulsatione in seminario, deside- rio vehementi utilis evadendi Ecclesiae, cui iam inservit laudabiliter nunc temporis, ac demum parentum paupertate, valde commendabilis existit. Hisce rationibus innixus Epi- scopus, et ne afflictio addatur afflicto Apostolicae benigni- tati non dubitat commendari petitae gratiae largitionem. >

Quibus animadversis, quaesitum fuit quomodo preces es- sent dimittendae.

RESOLUTIO. Sacra O. C. re cognita sub die 3 0 Maii 1 8 9 1 censuit respondere: Arbitrio et conscientiae Episcopi.