138 EPISTOLA ENCYCLICA

cul is , naturali quodam inst inctu , obsequebantur, pedetentim subtracta sunt. Nov i s deinceps editis legibus, quae subinde con- stanter prodibant, utriusque s e x u s Monachis Coenobia adempia s u n t : potior ecclesiastici Patrimonii pars Fisco adiudicata et misere consumpta : Clerici militari delectui subiecti : Ecclesia- stici Ministerii libertas arbitrariis atque iniustis legibus compe- dita: ab omnibus publicis institutionibus quodvis ferme chri- stianae Religionis vest ig ium deletum : erga Heterodoxos gratia et favor i m p e n s u s ; ac d u m sectis (quas Massonicas vocant) a m - pl iss ima concedebatur l ibertas, tantummodo in il lam Religio- n e m quae gloria, praesidium ac m u n i m e n t u m s e m p e r Italiae fuit, saevitiae ac vexat iones adhibebantur.

Huiusmodi adeo pravos ac saepius congeminatos a u s u s idemtidem deploravimus : pr imum quidem Sanctae Religionis causa in s u p r e m u m discrimen adductae ; dein et iam, atque id s inceriss imo cordis affectu pronunciamus, c o m m u n i s Patriae causa etiam atque etiam deploravimus. Religio en im cuilibet nationi prosperitatis atque excellentiae fons est, et omnis recte composi tae Societatis praec ipuum fundamentum. Enimvero ener- vato Religionis sensu , quo sustollitur q u o d a m m o d o ac nobilitatur animus , in eoque iusti et honesti cognitio penitus infigitur, h o m o se demittit, ac belluino instinctui, pecuniaeque aucupandae to- t u m tradit; atque ex inde s imultates , discordiae, m o r u m de- pravarlo, iurgia, et publici ordinis perturbatio necessario con- sequuntur ; quibus incommodis aptum remedium nec l e g u m severitas nec tribunalium rigor, nec ipsa armata vis conferre solent. Religionis autem cultum et Societatis incolumitatem ita inv i cem colligari, ut illa ruere non poss i t , quin ista tumult ibus et rerum perturbatione labefactetur, pluries eos quibus formi- d a n d u m reipublicae regendae o n u s incumbit, datis ad Italos ute- ris, c o m m o n u i m u s , perversae e o r u m doctrinae qui s i ve c iv ium bona, s ive i p s u m civile Reg imen impetunt, p r o g r e s s u s ostenden- tes certissime futuros, atque innumera m a l a , quibus Italiam subiiciebant. At vero Nobis auscultatum non e s t : falsa ac fri- vola per rebell ium sectam inducta opinio intelligentiae v e l u m obduxi t ; atque iii Rel ig ionem eadem atrocitate bel lum geri haud destitum fuit. Non m o d o per viros rei publicae praefectos qu idquam p r o v i s u m ; sed et in libris, in publicis ephemeridi- b u s , in g y m n a s i i s , imo etiam ex camedris , in quibuslibet ci- v ium conventibus, in theatris pravi h o m i n e s incredulitatis