136. De sanctis Angelis.

1. Ad vos, coelestes spiritus,
Summi regis exercitus,
Humiliter confugio
Salutis desiderio.

2. Vos clari super sidera
Me sordidum per scelera
Nolite, quaeso, spernere
A vobis nec repellere.

3. O Michael, prae ceteris
In arce fulgens aetheris,
Meis intende precibus,
Ut tuis instem laudibus.

4. Paradisi praeposite,
Christi bellator melite,
Me semper muni debilem
In hostem invisibilem.

5. O Gabriel, coelestia
Qui detulisti gaudia
Per Dei fortitudinem
Ad illibatam virginem,

6. Te gloriosum praedico,
Ut me confortes, supplico,
Per tuam da clementiam
Maesto mihi laetitiam.

7. O medicina Domini,
Esto succurrens homini,
O Raphael benignitas,
Tua me sanat caritas.

8. Tobiae comes optime
Et custos fidelissime,
Me crebro lapsum erige
Gressusque meos dirige.
9. Ad tua nunc praesidia
Corde levo suspiria,
Cujus mihi custodia
Datur superna gratia.

10. Hucusque per carnalia
Me foedans desideria
Tibi parere nolui
Honorem nec exhibui.

11. Jam revertentem suscipe
Et poenitentem recipe,
A fauce diabolica
Virtute regens coelica.

12. Toto mentis conamine
Precor te, sancte angele,
Ut tuo sim munimine
Secuvus et solaminc.

13. Omnes coetus angelici,
Voce deposco supplici,
Ut in conspectu Domini
Juvare me dignemini.

14. Cum peccator convertitur,
Ut manifeste legitur,
De ejus poenitentia
Vobis erit laetitia.

15. Sic ergo et vos agite
Pro me sic intercedite,
Ut mihi sit salvatio
Et vobis exsultatio.

16. Emundatum a sordibus
Ornate me virtutibus,
Ut omni rectitudine
Vestro firmer juvamine.

17. Ad metam cum pervenero,
Quam transgredi non potero,
Ibi mihi succurrite
Et procul hostes pellite.

18. Per vos regina gloriae,
Mater misericordiae,
Quae potens est et humilis,
Fiat mihi placabilis.

19. Hanc placando poteritis
Obtinere, quae petitis,
Et ejus me dignatio
Salvabit absque dubio.

20. Honor et benedictio
Tam purae matris filio,
Regnanti sine termino
Sit angelorum Domino.