i 4 0 SUPER ALTARI PRIVILEGIATO

s. Congreg, die 29 Febr. 1864 et die 28 Iulii 1840 de indul- gentia altaris pro una anima, non pluribus, accipiendae viden- tur sensu tantum practico ex limitatione facta a concedente in usu potestatis clavium, non autem theoretice etiam et absolute ex limitatione ipsius potestatis.

Hinc ad 2 u m .

Quaenam sit apud Trappenses efficacia altaris privilegiati, iam patet solutio : sed ea etiam sine generali hactenus facta disquisitione per se manifesta est ex verbis Concessionis in Brevi Pii IX (Sum. n. 3) die 1 Martii 1 8 6 1 , quae ita se ha- bent, « quandocumque Sacerdos aliquis dictae religiosae Con- gregationis Missam pro anima cuiuscumque Christifidelis* quae Deo in charitate coniuncta ab hac luce migraverit ad quodlibet ex praefatis altaribus maioribus celebrabit, anima ipsa de the- sauro Ecclesiae per modum suffragii Indulgentiam consequatur, ita ut eiusdem D. N. Iesu Christi ac Beatissimae Virginis Ma- riae Immaculatae, Sanctorumque meritis sibi suffragantibus a Purgatorii poenis¿ si ita Deo placuerit* l iberetur, concedimus et indulgemus. » Efficacia itaque altaris privilegiati apud Trap- penses est plenaria Indulgentia pro una anima et quidem ge- neratim cuiuscumque Christifidelis.

At vero in unoquoque Trappensium monasterio ad huius- modi privilegiatum altare celebratur quotidie Missa speciatim pro pluribus fratribus, propinquis et benefactoribus defunctis.

Bene quidem. Meritum sane satisfactorium sacrificii erit pro omnibus simul fratribus, propinquis et benefactoribus iuxta di- vinam acceptationem ; sed superaddita Indulgentia non valet pro pluribus ; et licet forte aliquis ex errore putaret non so- lum sacrificium, sed etiam indulgentiam privilegiati altaris in eadem Missa applicari simul posse p lur ibus , non ideo plures animae indulgentiam consequerentur ; quia ea non pendet ex mente celebrantis, sed ex mente concedentis ; adeoque ea in- dulgentia non valet pro pluribus non solum, ut dicitur in dubii propositione, ex decreto s. Congreg. Indulg. sub die 29 Febr. 1864, seil potissimum ex ipsa formula concessionis in Brevi Pii IX : sed de hoc vix dubium movetur ; quaeritur potius utrum