PRAESTATIONIS FUNERARIA E 1 4 1

III. Ex praesenti Resolutione non solum Decretum reco- gnitum esse iam viribus destitutum; sed licet viguisset, applicari enarrato facto non potuisse.

IV. Quare subintrare ex duplici causa ius commune seu communem consuetudinem, quae non eo usque protenditur, ut in huiusmodi lugendis afflctionum eventibus, Parochi cogere pos- sint defunctorum heredes ad rependenda emolumenta funerum (1).

(1) Dixi: non eo usque protendi- tur etc. namque, quum inter christianos populos ab antiquo invaluerit illa piis- sima consuetudo deferendi cadavera ad templum cum precibus, Psalmis, associatione Clericorum, candelis et ce- reis ardentibus, Missasque celebrandi et alia huiusmodi ; receptissimum eva- sit apud imis Interpretes, ut mandari non debeat exsecutioni ultima defun- ctorum voluntas in ea parte, in qua iuberent eorum corpus humari sine ullo honere ab Ecclesia instituto: at-

que invaluit quoque consuetudo prae- sertim in Urbe, ut si funus non fieret, sive quia defunctus id non praeordi- naverit, sive quia heredes id neglexe- rint, Parochus exigeret emolumenta funeris iuxta singulorum dignitatem, gradum, facultates, etc. De qua re ex- stat magistralis S. Rotae decisio coram Molines in Romana Funeralium diei 15 Iunii 1699, quam integram dabo in alio fasciculo, quae saltem ad histo- riam inris funerum multum conferet.