REINTEGRATIONI. 1 4 5

» pientia existimet causam non suscipere, tum Ioannis nil aliud « facere debet quam pure et simpliciter se meae dispositioni » committere, et tunc ego finem negotio imponam, eo iustiori » et opportuniori modo, quo iudicabo : si contra S. Sedes ad- « mittat recursum atque causam suscipiat iudicandam, meum » est officium expectandi eius definitivum iudicium, et dirigendi » pro eius sententia rationem agendi quoad Ioannem... Quoad » revocationem a me sponte faciendam dispositionum Praedeces- » soris, omnia motiva me dissuadent.»

Sed cum nullum transmisisset Antistes Processum iterum S. Sedes ut illum Antistes transmitteret quaesivit, ac simul pa- tefaceret consilium quod ipse proponere Ioanni cogitaret, ut S. Sedes negotium finire posset sine detrimento iustitiae et Cu- riae decoris.

Antistes reposuit, opinionem cleri et populorum generatim Ioanni adversari: suam esse opinionem, non posse Ioannem in paroeciam restitui sine gravi inconvenientia , eiusque prae- sentiam in ea paroecia eventuram esse deplorabilem et fune- stam : super natura accusationum et merito processus se non iudicare, cum causa transmissa esset ad S. Sedem: quoad con- silium suum, se nihil dicere ne praeiudicaretur S. Sedis iudi- cium, seque expectare iudicium illud, ut in sua positione se col- locaret.

Cum itaque S. Congregationis mandata suo frustrata essent effectu ; SSmus Pater expresse iussit a Curia transmitti ad S. Congregationem acta processualia. Antistes ad SSmum P a - trem litteras misit, quibus petiit, ut Parochus ab appellatione ad Consilium Status desisterei cum haec appellatio iuri canonico contraria esset, ob quam in censuras incurrisset; et tamquam sub- ditum, sibi Superiori , non se Superiorem illi subdito facere propositiones debere: protestatus autem est idem Antis tes , se permanere in rigore iurium suorum seque defendere debere ho- norem defuncti Antistitis; ideoque se expectare dumtaxat man- data praecisa et formalia, quibus tamquam filius obediret.

Rescriptum itaque fuit Antistiti (in irritum cessa quavis amicabili negotii pertractatione), quaestionem ad tramites iuris esse cognoscendam; ideoque sine mora acta processus transmit- teret, et S. Congregationem rationem esse habituram recursus

Acta, tom. IF, fase. XXXIX. 10