QUAESTIO II.

Utrum persona Christi sit una unitate simplici, an composita.

Secundo quaeritur, utrum persona Christi sit una unitate simplici, aut composita, sicut dicebat secunda opinio. Et quod habeat in se unitatem compositam, videtur:

1. Primo per illud quod dicitur in Symbolo : " Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus"; sed homo est compositus ex anima et carne: ergo Christi persona est composita ex divinitate et humanitate.

2. Item, Damascenus in tertio libro : " In Domino Iesu Christo duas naturas cognoscimus, unam hypostasim ex utrisque compositam " : si ergo secundum ipsum idem est hypostasis et persona, ergo etc.

3. Item, intellectus personae praesupponit intellectum naturae ;sed si est compositio in eo quod praesupponitur, necessario est compositio in eo quod supponit: cum ergo natura humana in Christo sit composita, necessario sequi videtur, quod et persona composita dici debeat.

4. Item, si Christus esset solum ex anima rationali et carne, haberet hypostasim compositam: ergo cum habeat in se animam et carnem et divinitatem, per locum a minori , multo magis videtur habere compositam hypostasim.

5. Item, Christus est homo aut simplex, aut compositus: constat, quod non simplex, quia hoc est contra naturam humanitatis: est ergo homo compositus. Sed homo non praedicatur de Christo nisi ratione suppositi et hypostasis : ergo videtur, quod persona in Christo debeat dici composita.

Seo contra: 1. Omne compositum compositione temporali est temporale: si ergo persona Christi est composita, et non nisi compositione temporali; ergo persona Christi est temporalis: non ergo aeterna. Sed hoc est falsum: ergo etc.

2. Item, ubicumque est compositio de novo, ibi est mutatio: si ergo in incarnatione persona Christi fuit composita, necessario sequitur, quod fuerit mutata. Sed personam Verbi mutari est impossibile: ergo etc.

3. Item, ubicumque est compositio, ibi est imperfectio in utroque extremorum, quoniam "ex duobus entibus in actu non fit unum ", et componibilia possibilia sunt respectu compositi: sed nec in natura Verbi nec in persona potest esse aliqua imperfectio: ergo nec compositio.

4. Item, ubi est compositio, compositum non praedicatur de aliquo extremorum, sicut patet, quia homo nec est anima nec est caro: ergo si persona Christi composita est ex divinitate et humanitate, ergo Christus nec est Deus nec est homo, nec Creator nec creatura. Quodsi hoc est falsum, restat, quod persona Christi non est composita.

5. Item, ubi est compositio, unum extremorum non praedicatur de altero

unde cum homo componatur ex anima et carne, nec anima est caro, nec e converso

ergo si persona Christi esset composita, nec homo esset Deus, nec Deus homo; quodsi hoc est falsum, restat etc.

CONCLUSIO.

persona Christi non est composita, proprie loquendo, sed tantum in sensu largiore.

Respondeo: Dicendum, quod compositio dupliciter potest dici. Uno modo proprie dicitur compositio unio aliquorum duorum habentium mutuam inclinationem ad constitutionem tertii. Et hoc modo, sicut rationes ostendunt, persona Christi non potest dici composita . Multa enim sequerentur inconvenientia, videlicet quod persona illa esset mutata, et quod esset imperfecta, et quod esset temporaliter in esse producta, et quod etiam non communicarentur idiomata. Et ideo hoc modo dicere, personam Christi esse compositam, non tantum esset falsum, verum etiam esset haerelicum.

Alio modo dicitur compositio large simulcumaliopositio ; et sic personalis unio potest dici compositio . Et per hunc modum dicebat secunda opinio, personam Christi esse compositam, non quia ipsa sit ex pluribus naturis constituta, sed quia persona illa ante incarnationem suppositum erat in una natura simplici: post incarnationem persona suppositum fuit divinae naturae et humanae, et hoc absque ulla mutatione facta in ipsa, sed solum ex parte humanae naturae, sicut ostensum fuit in prima distinctione huius libri . Et ideo opinio ista, quae dicebat, personam Christi fuisse compositam, vera fuit et sanum habuit intellectum.

Quia tamen verbum calumniabile est, pro eo quod compositionis vocabulum consuevit accipi primo modo: ideo do-, ctores praesentis temporis sensum huius opinionis retinent, declinantes compositionis vocabulum. In persona enim Christi non est compositio proprie dicta.

Unde concedendae sunt rationes, quae inductae sunt ad istam partem.

1. Ad illud vero quod obiicitur in contrarium de auctoritate Symboli, dicendum, quod non est , omnimoda similitudo inter animam et carnem, et divinitatem et humanitatem. Non enim est similitudo quantum ad extremorum compositionem, sed quantum ad hoc, quod anima et caro concurrunt ad unitatem personae: sic etiam divinitas et humanitas in Christo in unitatem personae concurrunt, quamvis hoc fiat alio et alio modo.

2. Ad illud quod obiicitur de auctoritate Damasceni, dicendum, quod Damascenus non accipit ibi proprie compositionem, sed large. Unde et verbum suum oportet exponere, quia fortasse non ita improprie sonat in lingua Graeca, sicut in Latina. Unde dicitur hypostasis composita ex duabus naturis, non quia ex illis duabus sit constituta, sed quia in sacramento incarnationis factum est, ut hypostasis, quae erat sub una tantum natura, in duabus et sub duabus fieret; unde magis proprie dicitur hypostasis esse in duabus naturis quam ex duabus naturis.

3. Ad illud quod obiicitur, quod intellectus personae praesupponit intellectum naturae: dicendum, quod verum est de natura, quae dat primum esse personae, et talis est divina natura respectu personae Christi. Et propterea, quamvis natura humana sit composita, non sequitur, quod propter hoc persona Christi compositionem habeat.

4. Ad illud quod obiicitur, quod si Christus esset solum ex anima et carne, haberet hypostasim compositam: dicendum, quod verum est, quia tunc haberet primum esse hypostasis eius ex humana natura, quae quidem composita est. Nunc antem non est simile, quia persona Christi suum esse primum habet ex divina natura, quae quidem est omnino simplicissima. Et ideo humana natura superadveniens, sicut non dat personae esse personale, sic non facit, eam esse compositam.

5. Ad illud quod obiicitur, quod Christus est homo compositus: dicendum, quod verum est; sed quod subiungit, quod homo praedicatur ratione hypostasis: dicendum, quod si ita intelligatur, quod homo in praedicato ratione hypostasis praedicetur, veritatem non habet: quia secundum regulam Philosophi , quamvis terminus subiiciatur ratione suppositi, praedicatur ratione formae: et ideo hoc adiectivum compositus circa istum terminum homo non nominat compositionem quantum ad suppositum, sed quantum ad formam. Et propterea non potest ex hoc inferri, quod persona Christi sit composita.