146 Ex Secretaria Brevium

industria aequalibus praeluxit; adeo ut in philosophia et phy-

sica magister fuerit renunciatus. Cum vero se divino quodam

instinctu ad sacerdotium sentiret impelli, re cum sapientibus

viris communicata, de pientissimorum parentum consensu cle-

ricalem habitum induit ac theologicis studiis proludere coepit.

Quod ut animadvertit pater Gregorius Rumer Societatis Iesu,

cum nec pauca neque exigua de eo polliceri posse speraret,

egit ut in Almam Urbem in Collegio Germanico-Hungarico

alendus mitteretur, studiorum curriculum tam bene in patria

institutum confecturus. Romam igitur venit et in Collegium

receptus est annos natus duo et viginti. In praenobili hac

virtutis et doctrinae palaestra optimi cuiusque brevi non imi-

tator solum sed aemulator evasit. Absoluto theologiae cur-

riculo et iam sacerdotio initiatus, prae ceteris aptus iudicatus

est, qui universam theologiam publica et solemni disputatione

defenderet. Inde in patriam reversus omnia Apostolici viri

munia exercere coepit, idque eo successu ut eius fama per

omnem circa regionem vulgaretur; qua permotus celeberri-

mus ille Strigoniae Archiepiscopus et Hungariae Primas Pe-

trus Pazmany, eum in suam dioecesim accivit, quo ad omne

sacri officii munus uteretur, praesertim contra Lutheri et

Calvini errores, qui eo tempore longe lateque per Hunga-

riam grassabantur. Nec multo post inter Canonicos Metro-

politanae ecclesiae cooptatus et Archidiaconatu Comoromiensi

auctus est ; indeque a Canonicis Szeplacensis Abbatiae ad-

ministrandae, quae prope Cassoviam est, provinciam suscepit.

Id non sine Dei numine factum est, qui ibidem martyrii

palma servum suum donare decreverat, et socium addere

duobus aliis fortissimis viris e Societate Iesu, qui Cassoviae

et in viciniis per id tempus in catholicis confirmandis et hae-

reticis reducendis insudabant. Horum alter fuit Stephanus

Pongraczius. Is ortus anno MDLXXXII e gente inter Húngaros

satis illustri ac piissima, in domo educatus atque in litteris

excultus, ubi adolevit se ad Societatem Iesu ineundam vocari