BRUNEN. 149

Anno 1794 Imperator Franciscus II , rogante Carolo Ioanne, principe a Dietrichstein et consentiente Ioanne, Brunensi Episcopo Canonicis Nicolsburgensibus, duobus ho- norariis minime exceptis, ius insignium quorumdam attribuit, concedens singulis Canonicis eorumque successoribus, ut in perpetuum in vitta de collo pendente numisma gestare pos- sent, quod ad instar crucis efformatum, imaginem S. Ven- ceslai ex una parte refert et ex alia stemma Dietrichstei- nianum cum inscriptione « Verbo et exemplo ». Quae insi- gnia sumptibus principis comparata et tamquam perpetuum peculium Capitulo relicta, Ioannes Episcopus Canonicis so- lemniter tradidit.

De Canonicis honorariis huiusce Capituli, neque in prae- fata Bulla Gregorii X V , neque in litteris fundationis Car- din. Francisci, neque in primaevis vel posterioribus Capituli statutis ulla mentio reperitur. Prima eorum vestigia a. 1780 apparent, quo Archiepiscopus Olomucensis Capitulum certius reddit, se ex voto Caroli principis de Dietrichstein, duos ab eo praesentatos honorarios canonicos admisisse, eisdem di- plomate nominationis expedito, qui proinde omnibus capituli privilegiis fruerentur.

Anno 1785 Ioannes, princeps patronus iam asserit patri suo Carolo eiusque successoribus ab Archiepiscopo Olomu- censi ius duos nominandi Canonicos honorarios concessum fuisse ; unde Episcopus Brunensis, ad vacantem canonicatum praesentatum acceptavit, ipsique diploma nominationis de more concessit. Alii autem aliis temporibus, eadem semper ratione servata, a principibus praesentati ab Episcopis con- firmati fuerunt, usquedum Venceslaus, Brunensis Episcopus principi patrono se optare significavit, ne deinceps plusquam quatuor Canonicos honorarios nominaret, qui numerus usque adhuc servatus est, adhibita semper, in nominatione per- agenda, hac forma, ut quoad personam promovendi non loci id est Brunen. Episcopum, sed solummodo promovendi Or- dinarium consulerent.

Haec autem exponit Episcopus Brunensis. « Dum autem