Capitulus 147

De quibusdam articulis fidei qui sumuntur penes effectus divinae gubernationis.

Hic est igitur secundus dei effectus, gubernatio rerum, et specialiter creaturarum rationalium, quibus et gratiam tribuit et peccata remittit: qui quidem effectus in symbolo fidei tangitur et quantum ad hoc quod omnia in finem divinae bonitatis ordinantur, per hoc quod spiritum sanctum profitemur deum, nam deo est proprium ad finem suos subditos ordinare; et quantum ad hoc quod omnia movet, per hoc quod dicit, et vivificantem.

Sicut enim motus qui est ab anima in corpus, est vita corporis, ita motus quo universum movetur a deo, est quasi quaedam vita universi. Et quia tota ratio divinae gubernationis a bonitate divina sumitur, quae spiritui sancto appropriatur, qui procedit ut amor, convenienter effectus divinae providentiae circa personam spiritus sancti ponuntur. Quantum autem ad effectum supernaturalis cognitionis, quam per fidem in hominibus deus facit, dicitur, sanctam ecclesiam catholicam: nam ecclesia congregatio fidelium est. Quantum vero ad gratiam quam hominibus communicat, dicitur, sanctorum communionem.

Quantum vero ad remissionem culpae dicitur, peccatorum remissionem.