Bituntina i5 i

In conferendis ; verum cum in casu concursus non modo in- choatus sed fere absolutus esset, illum suspendere aut pro- rogare haud licitum erat Quod confirmatur ex resolutione Rotali in Calaguritana 22 Apr. 1602 coram Ottolengo.

Eo vel magis quod iuxta ephemeridem Corriere delle Pu- glie aggressio simulata retineri debet, et vulnera et percus- siones, si adfuerunt, levissimae retinendae sunt, veluti asserit syndicus Bituntinus et ipse medicus post aggressionem vo- catus. Accedit quod Can. Cicciomessera ardentis indolis est, qui incedit plerumque munitus armis, et talis non videtur ut aggressionem aequo animo ferat. Commentum proinde est quod plerique sive in odium Can. Cuonzo ut eum ab asse- cutione Poenitentiariae pelleret, vel ob alias causas excogi- tarunt et perfecerunt. Pariter defuit causa aggressionis ex parte concurrentium, nam Can. Cicciomessera nemini timo- rem ingerere poterat, cum ipse in ecclesiasticis studiis non sit valde versatus.

Sed ex adverso recoli potest omissionem unius ex con- currentibus, cum ad substantialem concursus formam perti- neat, aptam esse ad concursus nullitatem procreandam, prout habet Pignatelli (Tom. I, cons. i, n. 2j, 32 et 47), Garcia (De be- nef, part. p, c. 2, n. 216), atque in Tarraconen. 12 Maii 1635 decisum est. Atqui id ipsum in themate aptari posse vide- retur, cum Can. Cicciomessera, qui iam in concurrentium albo adscriptus fuerat, propter illatam sibi aggressionem haud accedere potuerit.

Utique excipiunt aggressionem simulatam esse ac falsam. Sed hoc etiam dato et non concesso semper subsisteret, quod tunc Episcopus, Examinatores ipsique concurrentes omnes, uno excepto Can. Cuonzo, retinuerunt aggressionem veram et realem esse, imo eam non alii tribuendam, quam alicui interesse habenli, et iuxta publicam vocem ipsi Can. Cuonzo, ad impediendum Can. Cicciomessera a concursu, iuxta prin- cipium illud : Is fecit cui prodest. Nec temere id senserunt