im Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

« cii Matrimonii vinculo an. 1868 ». Verum, expletis investigationibus,

cum Ordinarius iudicium ferre non auderet , acta processus ad hanc

S. Congregationem misit.

Argumenta. - In casu exposito desunt ut ique probationes directae,

siquidem nemo comparuit qui de viri morte t amquam testis vel oculari s

vel auricularis testimonium proferre potuerit . Verum talia concurrunt

adiuncta et circumstantiae, quae, simul collecta, maximam probabili-

tatem seu moralem certi tudinem exhibent p raesumptae mortis. Et

1) ipse disparuit anno 1890, scilicet a vigintiquinque et amplius

annis , quin vel minimum de ipso resciri potuerit , etsi uxor et propinqui

et Societas Fodinae Ferrariae, cui ille t amquam opifex addictus erat,

nihil in tenta tum reliquerint ad eum reperiendum.

2) Rationabili ter praesumi nequit virum voluisse familiam dese-

rere. Ipse enim uxorem, liberos et parentes continuo prosequebatur

amore. « Felices - sic deposuit mulier in processu ecclesiastico sub

« iuramenti vinculo - in nostro matrimonio vivebamus. Deus tres filios

« nobis elargitus est, quos mari tus meus maxime diligebat ». Huius

dilectionis signa indubia habentur in epistolis ab eo uxori conscriptis,

in quarum postrema ipse nunt ium dabat proximi sui itineris in locum R.

ad suos parentes invisendos. Iamvero in praefatum locum R. - testi-

bus iisdem propinquis - n u n q u a m .pervenit; neque de viro deinceps quid-

quam audi tum est. Ad excludendam insuper hypothesim desertionis

familiae maxime confert factum, in actis relatum, quod scilicet vir,

minime dives, domum suam in loco VV. deseruit supellectilibus instru-

ctam, quin inde secum quidquam abduxeri t . Hoc satis aperte manifestat

eiusdem voluntatem eo redeundi cum uxore et filiis,

3) Animadverti insuper debent pericula quae in illis Americae

regionibus viro impendebant, dum iter peragebat. Ex actis enim pro-

cessus apparet ad petendum locum R., in quo viri* parentes exstabant,

ipsum transfretare debuisse magnum lacum. Nil ergo mirum si praedictus

faber ferrarius, affectus in brachio aliqua infirmitate, deditus vino et

l iquorum potionibus, uti testes referunt, in ipso itinere aliquo infortunio

perierit.

4) Nec defuerunt in illis regionibus tum privatae tum publicae

inquisitiones ad ipsum inveniendum, quae nul lum sortitae sunt effectum.

In ipsis etiam regestis carcerem requisi tum est eius nomen et cogno-

men, sed incassum. Unde

5) communis exorta est persuasio in iis locis fabrum ferrarium

diem supremum obiisse causa alicuius infortunii, quin familiae quid-