1 5 2 EPISTOLA ENCYCLICA

prudentiam collaudant atque suspiciunt. Ac post luctuosam dis^ sidii calamitatem, laus est Innocentii III reconciliasse cum Ec- clesia catholica Búlgaros, Gregorii autem IX, Innocentii IV, Nicolai IV, Eugenii IV in reconciliata gratia retinuisse. - Similiter erga Bosnienses et Erzegovinenses, pravarum opinio- num deceptus contagia, insigniter eluxit Decessorum Nostrorum caritas, scilicet Innocentii I I I et Innocentii IV, qui evehere ex animis errorem; Gregorii IX, Clementis VI, Pii I I , qui sacrae potestatis gradus per eas regiones stabiliter firmare studuerunt. - Nec exiguam, nec postremam curarum suarum partem In- nocentius I I I , Nicolaus IV, Benedictus XI, Clemens V in Ser- vios contulisse putandi sunt, a quibus fraudes, ad labefactandam religionem astute comparatas, providentissime continuerunt. •- Dalmatae quoque et Liburnici ob fidei constantiam, vicissitudi- nemque officiorum a Ioanne X, a Gregorio VII, a Gregorio IX, ab Urbano IV favorem singularem et gravia laudum praeconia adepti sunt. - Denique ipsa in Ecclesia Sermicnsi, sacculo sexto barbarorum incursionibus deleta, posteaque sancti Ste- phani I Hungariae regis pio studio restituta, multa sunt Gre- gorii IX et Clementis XIV benevolentiae monumenta.

Quapropter agendas Deo grates esse intelligimus, quod idonea Nobis occasio praebeatur gratificandi genti Slavorum, commu- nisque ipsorum utilitatis efficiendae, non minore certe studio, quam quod est in Decessoribus Nostris omni tempore perspe- ctum. Hoc scilicet spectamus, hoc unice cupimus, omni ope contendere ut gentes Slavonici nominis maiore Episcoporum et sacerdotum copia instruantur ; ut in professione verae fidei, in obedientia vera Iesu Christi Ecclesiae obfirmentur, experiendo- que quotidie magis sentiant, quanta vis bonorum ab Ecclesiae catholicae institutis in convictum domesticum omnesque reipu- blicae ordines redundet. Illae quidem Ecclesiae plurimas et ma- ximas curarum Nostrarum sibi partes vindicant; nec quicquam est, quod optemus vehementius, quam ut earum possimus com- moditati prosperitatique consulere, cunctasque perpetuo concor- diae nexu Nobiscum habere coniunctas, quod est maximum at- que optimum vinculum incolumitatis. Reliquum est, ut adspiret