149. De sancto Achatio et sociis.

1 a. Militaris o caterva
Salutarisque Minerva,
Donum sentis gratiae;

1b. Tui roris cruor micat,

Dum tortoris gens te plicat,
Pendens crucis acie.

2 a. Cuius sanctus Achatius
Martyr [fortis atque] pius
Militans apparuit.

2 b. Hinc et pater Hermolaus,
Cultor Domini praeclarus,
Fidem firmans claruit.

3 a. Hosque coetus sociorum
Imitatur, idolorum

Errorem spernens vilium,

3 b. Quos Christi texit umerus ;
Sic impletur et numerus
[Martyrum] decem milium.

4 a. Traduntur crucifixi
Supplicio
Crucifigendi sine vitio,

Qui constantes

Triumpharunt ut gigantes ;

4 b. En, furia innexi
Patibulo
Solvunt vota in cordislatibulo,

Cruor quorum

Medetur malis aegrorum.

5 a. O res mira !

Cunctis horror crescit,
Dolet orbis totus,
Et in ira

Dies tenebrescit,
Et fit terrae motus,
Ut Christi in passione.

5 b. Angelica

Quibus vox insonuit
Confortans pariter,
Dans caelica

Nuntia, [dum tonuit]:
Vobis aequaliter
Dantur gloriae coronae.

6 a. Horum cruor roseus
Pro nomine profusus
Tuo, Deus; martyrio
Discedunt suspirio.

6 b. O, hic milites facti,
Regnum caeleste nacti,
Gaudent in trifario
Caeli viridario.

7. Sacra turma, pro qua te tradis,
Fac, monadem triadis
Ut cognoscamus,
Tibi placeamus.