Dubiorum 155

sess. 23 Decret de indulg. veteri et probatae Ecclesiae con- suetudini inhaerens, moderationem in indulgentiarum conces- sione enixe inculcat, ne nimia facilitate Ecclesiastica disciplina enervetur. 1 Abusus vero qui in indulgentias irrepserint emen- datos et correptus cupiens Episcopis mandat, ut eos Ecclesiae suae diligenter quisque colligat, et ad Summum Romanum Pontificem deferat, cuius auctoritate et prudentia, quod univer- sali Ecclesiae expediet, statuatur. Quae auctoritas a Romanis Pontificibus per Sacram Indulgentiarum Congregationem post ipsius institutionem solet exerceri.

Quare varii abusus, quos in nonnullis regionibus adver- sus adeo salutarem Ecclesiae disciplinam inolevisse compertum est, propositi fuerunt in Congregatione generali habita in Palatio Apostolico Vaticano die 14 decembris 1877 sub forma sequentium dubiorum :

r. Potestne Episcopus vel alius quicumque Praelatus eidem actui pietatis sive eidem pio Sodalitio, cui a Romano Pontifice iam Indulgentiae sive plenariae sive partiales con- cessae sunt, alias Indulgentias adiungere? Potestne crucibus, coronis, sacris Imaginibus a Papa vel Sacerdote legitima facul- tate munito benedictis, novas adnectere Indulgentias?

2. Potestne Episcopus fidelibus Dioecesis non suae Indul- gentias rite concedere si Ordinarius loci consentit? 2 potestne

1 In his tamen concedendis moderationem iuxta veterem et proba- tam in Ecclesia consuetudinem adhiberi cupit; ne nimia facilitate eccle- siastica disciplina enervetur. Trid. Sess. 25 Decret, de Indulgentiis.

Loquens autem de abusibus invectis quoad Indulgentias, prosequitur .S. Synodus. Ceteros vero qui ex superstitione, ignorantia, irreverentia, aut aliunde quomodocumque provenerunt cum ob multiplices locorum et provinciarum, apud quas hi committuntur, corruptelas commode nequeant specialiter prohiberi, mandat omnibus Episcopis, ut diligenter quisque huiusmodi abusus Ecclesiae suae colligat, eosque in prima Synodo provinciali referat, ut aliorum quoque Episcoporum sententia cognita, statim ad summum Pontificem deferantur.

2 Indulgentias vero, ait Trid. Sess. 21, cap. 9, aut alias spirituales gratias, quibus non ideo Christifideles decet privari, deinceps per Ordi- narios locorum, adhibitis duorum de Capitulo, debitis temporibus, populo publicandas esse decernit.