151. De sancto Aegidio.

1 a. Christe, rex regum piissime,
sanctificator nobilis
pueri Graeciae,

1b. Trahens iustum in omni gento,
laudum tibi praeconia
dicata admitte.

2 a. Ob festum magnum
sancti Aegidii,
confessoris tui fide probati,

2 b. Grates tibi una
psallimus laeti,
si dignepossint verbis explicari

3 a. Gloriosa eius signa,
quae fiunt
tua virtute potentissima,

3 b. Ineffabiliter pia,
adversus
humana omnia pericula.

4 a. Hic forte egressus sacrario
fit mendico
condolens infirmo,
quem tunica donat voto
parentum inconsulto:

4 b. Aeger indutus vestimento
convalescit
ut suavi unguento
et sublevatus tripudiat
bino solacio.

5 a. Vir Dei

frequens sanctorum limina

terebat,

die ac nocte subditus

Domino orans erat;

5 b. Semper quid

fragilis miseriae cum

videbat,

omnis sancti cum lacrimis

suffragia poscebat.

6 a. Acpostponensartemomnigenae
medicinae
eligebat

aromatum species
de sacrata precum pyxide,

6 b. Quis et linivit percussum unum
a serpente
aliumque

arreptum a daemone,
et sedavit naufragis mare.

7 a. Nutu Dei tempore aliquo
hospitatur

cum quodam Veredemio,
miraculis claro
ut stella radio.

7 b. Semel absente condomestico
liquit quendam
corporea valetudo,
qui surgit sanus
orante Aegidio.

8 a. Summis intercessoribus
secum multiplicatis
non est fraudatus
a quibuslibet
desideriis.

8 b. O, quem solum in vepribus
habitantem et dumis
triennio
lactabat cerva
vice nutricis !

9 a. Quin etiam
regi Francorum
Carolo orans

veniam impetravit datam
a Domino,

9 b. Cum secreti
commissi tristis
perpetratio

imponitur scripta altari
ab angelo.

10 a. Denique

inventus absque dolo et

macula,

regna possidens

cum iustis aeternalia,

10 b. Liberet

nos de tribulatione

varia

patris, filii

et spiritus sancti gratia.