155. De sancta Anna.

1. Ave, radix sancta Jesse,
Ex te orta est expresse
Virga, quae produxit florem,
Qui salubrem dat odorem
Dulcedinis mirificae;

Ave coelum, ex qua stella
Luxit, quae in sua cella
Clausit verum solem Christum,
Qui illustrat mundum istum
Interne ac mirifice.

2. Salve, arca urnam gestans,
Quae est manna veram praestans,
Vena fontis in Bethlehem,
Quem sitit rex Jerusalem

Prae cunctis claris poculis.
Salve, benedicta tellus,
In qua requievit vellus,
In quod sicut ros descendit
Deus, pacem qui rependit
Jucundam nostris oculis.

3. Gaude, stirps praeclara David,
Unde nobis pullulavit
Tam ingens, tam multus fructus,
Quo fugatur omnis luctus,

Dans vitae dona suavia.
Gaude, namque beatorum
Quinque tu apostolorum
Atque Joseph, justi viri,
Sed et summi Dei miri

Es avia carissima.

4. Eja, gaude summa laude,
Quia sanctae tuae plantae,
Tres Mariae, nobis piae
Hanc septenam Deo plenam

Euixae sunt prosapiam.
Cunctis nuptis plus beata,
Infecundis plus dotata,
Inter natas mulierum
Nulla par est, hoc est verum,

Huic, ut salutem capiam.
5. Fac me, Anna, dignum manna,
Adsta suavis, nulli gravis,
Me tuere, fac habere
Dulce omen tuum nomen,

Quod idem est quam gratia.
O patrona pia, bona,
Cum tam grata stirpe nata
Me guberna ad superna,
Quo rex praepos tuus nepos

Dat omnibus solatia.