MATRIMONII 159

» art. 1.): Si quis allatae definitioni vocabulum mutua adiun- » geret, sponsaliorum naturam penitus explicaret. » ita Sum. » Pont. Benedictus XIV Ius. Eccl. 46.

Quibus positis cum matrimonium civile contrahatur per assensum de praesenti, non de futuro, et hac forma intelli- gatur et iniungatur a civili lege, quae sponsalia a matrimo- nio optime distinguit, deducebatur matrimonium civile non esse contractum sponsalium atque propterea non inducere im- pedimentum publicae honestatis, quod inducitur a sponsalibus.

Sed neque vim sponsalium habere addebatur, quamvis non desint qui contrariam teneant sententiam , quae a Benedi- cto XIV. 1. c. dicitur « nova insania, quae vel ab ignoran- tia vel malitia proficiscitur. Refert immortalis Pontifex in Dioecesi Bononiensi, quosdam abusus circa matrimonium irre- psisse inter quos, sequentem. « Ut viri et mulieres mutuam » fidem magis confirment, se futuros coniuges haud pollicen- » fur de futuro, sed assentiunt de praesenti; vir quippe his ver- » bis utitur: Ego te in uxorem accipio; mulierem quoque sic » agit: Ego te in maritum accipio, coram Deo, Beata Virgi- » ne, aliisque Sanctis » Inst. 46. Atque haec omnia, absente parocho, licet quandoque coram testibus et etiam scripto perfi- cerentur. Non deerant qui sustinerent, vi huius promissionis, cogi posse reluctantem ad contrahendum matrimonium coram parocho; ast Benedictus XIV asserebat, quo tempore munus Se- cretarii s. Congregationis Concilii gessit « nusquam huiusmodi » insaniam falsamque doctrinam propositam fuisse; » eamque refutabat argumentis, superius allatis circa intrinsecam et im- mutabilem sponsalium naturam. Quin imo quaestionem iam a s. Congregatione Concilii resolutam fuisse dicebat in una Messinen. anno 1573 Decr. Lib. 1. p. 107, in qua quae- rebatur an contractum matrimonium de praesenti coram no- tario et testibus, sed absque parocho, in sponsalia de futuro transiret, et repositum fuit non transire; et in altera causa (Decr. Lib. 1. p. 132) s. Congregatio censuit non valere neque ut matrimonium, neque in vim sponsalium de fu- turo »; et quamvis copula subsecuta fuisset idem censuit in