160 CALARITANA

PAROECIAE RENUNCIATIONE

Die 30 Maii 1891. Sess. 24 cap. 18 De reform.

COMPENDIUM FACTI. Sacerdos Daniel, postquam paroe- ciam loci Ussana Archidioecesis calaritanae biennium cir- citer rexisset, vertente anno 1885, cum ob susceptas quo- rumdam inimicitias in ministerii sui exercitio nonnullas ex- periretur difficultates, coram Ordinario beneficii renuntiatio- nem emisit. Hanc renuntiationem cuius tenor in actis haud extat, et quam pure et simpliciter emissam et a se statim acceptatam Archipraesul affirmat, sacerdos Vidili conditiona- tam fuisse contendit, licet et ipse fateatur nullam conditio- nis mentionem in scriptis reperiri. Nam refert, se ideo pa- rochiali beneficio nuncium misisse quia promissionem ab Ar- chiepiscopo receperat melioris paroeciae de Quartucciu asse- quendae, pro qua insuper venia ab indicendo concursu a S. Sede impetranda erat. Re quidem vera eo tempore hu- iusmodi preces S. C. C. oblatae fuerunt, atque die 4 Maii 1885 indultum fuit Archiepiscopo, ut praefatam paroeciam Sacerdoti Danieli absque concursu conferre valeret praevio examine ceu de more peragendo. Statuta die ad experimen- tum in calaritana Curia haud comparuit sacerdos Daniel, qui tamen postridie se ad examen subeundum frustra para- tum exhibuit cum ea vice prosynodales examinatores abes- sent. Interea munus administratoris seu oeconomi paroeciae de Quartucciu demandatum illi fuit ; sed ibi etiam brevi ini- micitias plebis suae curae commissae ita in se concitavit, ut Archiepiscopus a proposito novae paroeciae concedendae re- cedere opportunum duxerit. Tum sacerdos Daniel Calarim venit, atque, vacante praebenda poenitentiaria in Ecclesia metropolitana, bis se concursu sistit annis 1886 et 1887, atque periculum ad formam bullae Nuper pro parte Clementis XIV pro Sardiniae insula, coram capitulo peregit, quin tamen neutra vice electus fuisset.