160 PARISIEN.

verint a mense iunio 1891 ad mensem augustum 1893, seu postquam Camillae cunnus a medicis Labusquière et Pechin medicali operatione dilatatus est. Parisienses inquisitionis moderatores hac de re percontati sunt tres praefatos medi- cos, a Camilla ad curationem adhibitos, atque insuper duo- bus aliis peritis medicis explorationem corporis mulieris spe- ciali concinnata instructione commiserunt.

Sed medentium responsiones, prosequitur defensor, non eae sunt, quae ad rem desiderantur, quia haesitatione co- mitantur.

Magis magisque haesitabundos sese exhibent, prosequitur defensor, medici Bucquoy et Ferrand a iudice exhibiti.

Neque coniugum confessio, ait vinculi tutor, etsi septima manus illos omni fide dignos renuntiet, difficultate caret. Nam coniuges concordes quidem inter se sunt, dum affirmant matrimonium inconsummatum mansisse : et hoc mirum non est, quia matrimonium dissolvi uterque exoptat. At unius coniugis confessio cum confessione alterius pugnat in iis, in quibus utilitas unius, alterius coniugis secumfert incommo- dum : quod profecto haud contingeret, si coniugibus esset veritatis amor, si septima manus, quae proclamat coniuges mentiri nescios, a studio partium immunis foret.

Et ideo si vera, ait defensor, enarrat Camilla, decantatus vaginismus fabulis accensendus est: Robertus in Camillam saeviebat more brutorum; hasce ob saevitias dissociati sunt coniuges Robertus et Camilla : quae fuerit Roberti cum Ca- milla conversatio, non ex Roberto, neque ex adductis te- stibus deprehendere licet, sed manet alta mente repostum : et Robertus vera tum refert, cum affirmat: « Ce que fut ma vie pendant neuf mois, Dieu seul le sait ».

Neque causa est cur Camillam potius quam Robertum a veritate deflectere ipse existimet. Testes enim omnes eo- dem modo veridicitatem sponsorum proclamant.

Observat tandem matrimonii vindex, fidem adhibendam non esse coniugibus in iis, quae unanimi consensu fatentur in proprium commodum, uti merito Sánchez vult; « Con-