APPENDIX IV 161

At animadvertite, quaeso, heic non quaeri, utrum in facto de eo fuerit dubitatum aut negatum, sed quaeritur utrum iure dubi- tatum negatumve sit. Namque inter omnes veritates revelatas, quas forte modo ipsi tenetis, nul- lam reperietis, quam ab haere- ticis non fuerit aliquo tempore negata, aut saltem in dubium re- vocata. Immo, nonne quaedam veritates quoque habentur, de quibus disputatio fuit inter ipsos catholicos, priusquam Ecclesiae magisterium aut explicite defini- verit, aut saltem, communissima invalescente doctrina, audaces opiniones non oppresserit? Num idcirco dicendum erit, eiusmodi veritates extra dubitationis aleam non esse positas?

Quaerite itaque, utrum iure denegari possit aut dubitari, Fun- datorem Ecclesiae commisisse Petro primatum tum honoris, tum iurisdictionis. Neganti enim aut dubitanti résistèrent tum clas- sica SS. Scripturarum testimonia, tum facta plura in Scripturis enar- rata, tum plurima et solemnissima historica facta, quae explicari in- telligique nullimode valerent, nisi supponeremus, Petrum fuisse au- ctum dicto primatu inter ipsos Apostolos. In comperto namque est, duplici modo posse facta de- monstrari: aut per aperta testi- monia, aut per alia facta, quae explicari intelligique non possent,

nisi verum supponamus factum illud, de quo quaeritur.

Non est heic locus tractatum 'biologicum dandi, neque id fa- cere opus est, quippe quum do- ctissimi viri id iam praestiterint, omnesque Protestantium cavilla- tiones adversus Petri primatum iandiu penitus disiecerint. Placet nihilominus aliquod vestigium de Petri primatu inter Apostolos, et proinde in universam Ecclesiam, ex SS. Litteris recolere, omissis classicis testimoniis.

Si Petrus inter Apostolos non obtinuisset primatum tum hono- ris, tum iurisdictionis, puto id melius nos cognoscere non posse, quam ex Apostolo Paulo, prae- sertim in epistola ad Galatas. In ea namque epistola totus erat Paulus, ut sibi auctoritatem con- ciliaret, quoad posset maximam, adversus fideles iudaizantes, qui contra ipsum Paulum invocabant auctoritatem Petri ceterorumque Apostolorum. Paulus enim inge- nio fervidissimus in ea epistola tradit totam sui Apostolatus ge- stionem, in eo maxime intentus, ut ostenderet, evangelium, quod praedicaret, se non accepisse ab homine, sed per revelationem Iesu Christi; ideoque mereri se maximam fidem.

Poterat ne occasio opportu- nior dari fervidissimo Pauli» in- genio, ut suam vindicaret inde- pendentem auctoritatem, atque

Acta, tomo V, fase. LI. 11