159. De sancto Bartholomaeo.

1. Excitare, o cor meum,
Laudando Bartholomaeum
Cum voce laetitiae,

Qui est potens apud Deum,
Ne me damnet suum reum
Rigore justitiae.

2. O Bartholomaee care,
O mi princeps, o praeclare

Dux magnificentiae,
Tu es magnum luminare,
Toti mundo salutare,
Mirae rcsplendentiac.

3. Tu ditator egenorum,
Propugnator peccatorum,

Hos Deo pacificans,
Liberator devotorum,
Ligator daemoniorum,
Haec urens mitificans.

4. Gaude, in apostolorum
Numero duodenorum

Vere stas dulciflue,
Quo tanguntur flores florum,
Penes arces musicorum
Sonando melliflua.

5. Nam octavus descendendo
Es et quintus ascendendo

Recte magistraliter,
Ex quo facto hoc perpendo,
Dulcem pium te essendo

Valde specialiter.

6. Quia chorda tensa bene
Dulcem sonum reddit plene,

Sic tu passus gravius ;
Stricte corpus tensa lene,
Pellis, nervi sunt et venac,

Ergo sonas suavius.

7. Multis malis sum innisus,
Sed oro de te confisus,

Ut ab his excorier;
Circumquaque circumcisus
Hoc fit milii paradisus,

Ut sic novus glorier.

8. O mi pater pietatis,

Adjutor necessitatis

Omni in periculo,

Hostes pelle pravitatis

Et me loca cum beatis

In mortis articulo.