160. De sancto Benedicto.

1. Benedicte, legifer

et dux monachorum,
Qui nescisti lubricum

in delicto thorum,
Posce mihi veniam

scelerum meorum,
Tecum ut possideam

choros electorum.

2. Ex divini germinis

Irrigatus rore
Reliquisti saeculum

Puerili flore,
Viam Dei ambulans

In Christi timore;
Fac ut coeli videam

Regem in decore,

3, Nursiae provincia

Coelitus exortus
Factusque claustralium

Fluctuantum portus,
In Dei dilectione

Totus es absorptus ;
Per te me laetificet

ex Maria ortus.

4. Etatem sic teneram

moribus transisti,
Voluptati animum

nullique dedisti,
Vastitatem eremi

puer introisti;
Fac, me ferre jugiter

suave jugum Christi.

5. Deus in te gratiam

mundo declaravit,
Quando tuis fletibus

motus reparavit
Fractum capisterium ;

me, quem inquinavit
Culpa, per te abluat,

qui te coronavit.
6. In virtute Domini

multos revocasti
Satanae imperio,

quos vivificasti
Corpore et anima

et eos salvasti ;
Fac, ne regno spolier

cum regina Vastbi.
7. Cura semper de me sit

tibi, pie pater,
Ne in me praevaleat

hostis meus ater;
Fac ut clemens mihi sit

pia Dei mater,
Ut dignus efficiar

esse Jesu frater.

8. Tu in terra positus

coelorum secreta
Perlustrasti spiritu ;

fac ut pompa spreta
Seducentis saeculi

Christi sim athleta,
Cernens ejus faciem

gaudens sine meta.
9. Uires a te postulo

Indignus claustralis,
Tuis me defendere

digneris sub alis,
Ut exutus omnibus,

quibus premor, malis
Jugiter permaneam

Jesu subjugalis,

10. Sexto ante obitum

die te portari
Jubes in ecclesiam

ibique humari ;
Fac me, pater melite,

tecum collocari
In aeternis gaudiis

tecumque laetari.