ANAGNINA 1Ô3

Cum itaque, ex beneficiatorum sententia, dubium haud sit, quod utilitas massae capitulari obvenerit ex assignatione quam gubernium fecit, consequitur quod huiusmodi utilitas inter omnes capitulares dividenda sit. Porro ex huiusmodi utilitate beneficiati nihil percipiunt, ex eo quod canonici quatuor tan- tum vigésimas partes ipsis assignant. Ut igitur aliqua uti- litas et ipsis obveniat necesse esse, ut divisio inter sedecim canonicos fiat. Hoc in casu beneficiati aliquid de utili perci- perent, quia tres ex canonicis a sex beneficiatis repraesen- tantur. Quod demonstrare etiam conantur cum ipsa benefi- ciatorum institutione ; quorum singuli medietatem eius, quod quisque canonicus percipit, habere debet ; et confirmare con- tendunt hac potissimum ratione innixi, quod scilicet cum Ecclesia in nullo pretio habeat legem civilem suppressionis ; divisiones bonorum ecclesiasticorum fieri debent iuxta decre- tum a S. C. C. die 2p Februarii 1876 promulgatum; seu tam- quam si bona ecclesiastica nulli innovationi obnoxia fuissent.

Hisce itaque pro utraque parte perpensis, enodandum pro- positum fuit sequens

D u b i u m

An et quomodo sit standum vel recedendum ab Episcopi decreto in casu.

R E S O L U T I O . Sacra Episc, et Reg. Congregatio, re discussa, die 12 Augusti 1887 respondere censuit: Decretum, in parte a Capitulo appellata, esse confirmandum iuxta modum; nempe a die motae litis quoad divisionem.

C A U S A E P R O S E Q U U T I O . Canonici in vado posito summam lib. 537,66, quam in suppressione novem canonicatuum sibi arripere gubernium neglexerat, ad solos canonicos superstites, vel ad canonicos et jbeneficiatos pertinere, iuxta proportionem qua de mensa capitulari participant, asserunt, quod ante- quam massa inter 16 dividatur, ab ea singulis annis sepa- rari lib. 537,66, quaeque inter solos canonicos distribui debent ob sequentes rationes : 1. quia per legem canonicam reditus