GALARITANA 163

beretur et omnia péne beneficia et ecclesiastica munera re- nuntianda ac dimittenda essent, eo quia nullum sit officium quod adversarios non experiatur. Unde concludit hic non fa- cere ad rem notissima verba : « quem mala plebs odit. »

Deficiente autem canonica renuntiationis causa, nullam esse renuntiationem evincit auctoritate S. R. R. in Raven- naten, restitutionis in integrum 30 Ian. 1846 coram Be Retro; et in Faventina immissionis 24 Ianuarii 1845 coram Muzzarelli « corruit renuntiatio quae sub falso supposito fuit emissa, et praesertim si deficit correspectivum » et « re- nuntiationes stricte sunt accipiendae, ut quo minus fieri pos- sit laedant iura renuntiantis. »

Ad secundam partem progrediens evincere sategit, obli- gationem Archipraesulis sibi conferendi paroeciam de Quar- tucciu sive ex S. C. C. rescripto , quod exequi statim de- buisset, sive etiam vi factae promissionis. Ideo enim emis- sam fuisse memorat renuntiationem paroeciae de Ussana, ut meliorem assequeretur, ac proinde extitisse pactum, ex quo obligatio producitur.

Ceterum rationes deficere in themate censet, quibus fas esset Antistiti ab executione rescripti et a data fide recedere. Nam si statuta die coram examinatoribus ad experimentum subeundum non venit, ideo accidit quia a parochialibus of- ficiis praepeditus erat, ut epistolio, eadem die Archiepiscopo transmisso, significavit. Etenim ut eruitur ex libro defun- ctorum paroeciae de Ussana iusta funebria ea ipsa die pro quodam N. Bandinu persolvere debuit.

Neque regerere valeret S. C. rescriptum arbitrio Ordi- narii fuisse remissum ; postquam enim hic promissionem de- derat ad renuntiationem prioris paroeciae obtinendam non amplius poterat, iuxta sacerdotem Danielem , fidem suam absque deceptione liberare.

Ita pariter ut sufficientes causae adduci nequeunt inimi- citiae et protestationes incolarum loci Quartucciu. Siquidem hae tunc solummodo initium sumpserunt cum Archipraesulis voluntas de non conferenda Sacerdoti Danieli ea paroecia