159. De sancto Albano M.

1. Laude iucundentur
angelorum agmina,

2 a. Et nostra chorea personet
digna laudum
omnitenenti carmina

2 b. Sacrosancta concelebrando
hodiernae
festivitatis gaudia.

3 a. Gaudet ecclesia,
Christi sponsa,
prole mater
et fide virgo pudica,

3 b. Albani, martyris
gloriosi,
veneranda
nunc extollendo merita.

4 a. O praecelsa,
o praedicanda
divinae dignationis
gratia !

4 b. Quae victores
post labores
sempiterna suos donat
gloria.

5 a. Quos praedicta
cruciamina
ferentes ut puerpera

5b. In caelesti
cives regia
laeta cernit ecclesia.

6 a. Ut stella emicans
praeclara
inter martyrum sidera

6 b. Albanus roseo
cruore
compsit haec sollemnia.

7 a. Qui gratia divina
evocatus ad astra
fide atque miranda
claruit vita.

7 b. Trinitatis gloriam,
unitatis naturam
praedicans Ariana
vicit dogmata.

8 a. Studia tam pia

gerens in fide catholica

8 b. Ad regna superna

lucra deportavit maxima.

9 a. Post multa exacta proelia
tyrannide [devicta]
potitur corona;

9 b. Sanctorum sancto consortia
cum martyrii palma
plena sunt gaudia.

10 a. O Albane
martyr, ave,
dux in regis curia;

10 b. Pelle mala,
praebe bona
in sanctorum patria,

11. Quo fruamur
vita aeterna.

1 a. Lauda, Sion sacra, Deum
Digna laude laudans eum,
Quem decet laudatio ;

1b. Sic laudemus pio more,
Ne discordet mens ab ore
Psallens Dei filio

2 a. Pro triumpho beatorum
Martyrum et proiectorum
Spcciali gratia,

2 b. Quos pro fide decertantes
Et in fide triumphantes
Caeli fovet curia.

3 a. In personis Deum trinum
Collaudemus per Albinum,

Martyrem magnificum ;
Deus perlaudabilis,
In sanctis mirabilis

Hunc martyrem exaltat,

3 b. Britannorum primitivum,
Confitentem Deum vivum

Per verbum deificum.
Dei verbum veritas,
Quo fugatur falsitas,

Sanctum hunc illuminat,

4a. Clerici quod hausit ore,
Hospitis quem pavit more
Pietatis studio.

4b. Cuius tectus indumento
Cum fidei sacramento
Se tradit iudicio,

5 a. Quo confessus Christi fidem,
Plagis caesus, stat ut pridem
Animi constantia;

5 b. Neque minis deterreri
Potest neque demulceri
Iudicis instantia.

6 a. Tandem ductus decollari
Undam vidit exsiccari
Eius sub vestigiis.

6 b. Montis tendit in cacumen,
Quo producit prece flumen
Iam florens prodigiis.

7 a. Lictor stupens Deum credit,
Lictor furens sanctum caedit,
Capite praeciditur;

7 b. Cui mora iam abscedit,
Nam vindicta mox succedit,
Dum visus eicitur.

8 a. Lictor prior decollatur,

Sequens vero mutilatur

Membrorum excidio.

8 b. Aegri plures convalescunt,
Et virtutes percrebrescunt
Divino praesidio.

9a. Quare iudex vi novorum
Perculsus miraculorum
Mox cessavit a sanctorum
Nece ac saevitia.

9 b. Felix ergo martyrium,
Per quod furor gentilium,
Tortorum horribilium,
Cessat Dei gratia.

10 a. Romam ornat Britannia,
Per Romam Alemannia
Claret et in Teutonia
Praecellens Colonia,

10 b. Quae laetata hoc patrono
Et ditata tanto dono
Laudes reddat summo bono
Christo per praeconia.