164. De sancto Fidele.
Ad Vesp. et Laudes.

1. Fidelis gesta martyris
Canamus ore consono,
Quibus perennem gloriam
Adeptus est in aethera.

2. Maximiani principis
Jussu beatus caeditur,
Litare diis munera
Ausis jubetur impiis.

3. At ille Christum intimo
Gestans Jesum in pectore
Recusans sacrificia
Aris inferre perfidis.

4. Caesus flagris crudelibus
Spernendo mundi prospera
Intentus evangelicis
Doctrinis vacans sedule,

5. Vinctum Dei tunc martyrem
Perducunt ad Turriculam,
Arbor pini profecerat,
Nautarum vicum vocitant.

6. Truncatus post haec capite
Curvato cadit poplite,
Secutus refert trophea
Hoste prostrato perfido.

7. Mucrone qui almificum
Transverberavit martyrem
Mox arreptus a daemone
Vocem tollens in aere:

8. Tu me, Fidelis, libera,
Per Nazarenum supplico,
Corpus humo sepeliam
Cum funeris officio.

9. Examine ut tetigit
Cadaver sacratissimi,
Solutus est a colubro
Laetus ovans in Domino.

10. Terrae mandavit inclitum
Thesaurum beatissimum,
Crucisque factus bajulus
Notos reliquit socios.

11. Maximiano referunt

Triumphum sancti martyris,
Jussus datur militibus,
Ne divulgetur populis.

12. Silere neque poterant
Nova Christi praeconia,
Quae aeta sunt per merita
Sancti Fidelis martyris.

13. Te deprecamur sedule,
Testis Fidelis inclite,
Solvamur ut ab hostibus
Opimis tuis precibus.

14. Quapropter te, fortissime
Bellator sancte, quaesumus,
Ut nostri tu memineris
Cum inclitis agminibus.

15. Ut cum tibi jam debita
Corona datur gloriae,
Nobis post tanta crimina
Donetur indulgentia.

16. Deo patri sit gloria
Ejusque soli filio
Cum spiritu paraclito
In sempiterna saecula.