164 APPENDIX IV

absque ulla dubitatione ab initio tui apostolatus, noscebas Petrum esse Apostolorum caput atque proinde Ecclesiae caput, quocum necesse tibi erat convenire.

Gaudeo autem, Paule, quod tu ipse id fatearis, quum candide subiungas : Deinde post annos qua- tuordecim iterum ascendi leroso- lymam cum Barnaba, assumpto et Tito. Ascendi autem secundum re- velationem '• ct contuli cum illis evangelium, quod praedico in gen- tibus, seorsum autem iis, qui vide- bantur aliquid esse, ne forte in va- cuum currerem aut cucurrissem. Apostoli itaque, qui erant Ieroso- lymae, tantae erant auctoritatis in universa Ecclesia tum apud Hebraeos tum apud Gentes, ut ipse, Paule, accedente quoque revelatione, coactus fueris post quatuordecim Apostolatus annos a prima vice, qua videras Petrum, lerosolymam ascendere, ea gra- vissima de causa ut conferre? tuam doctrinam cum illis, ne forte in vacuum curreres aut cucurrisses'

Ergo Ierosolymae tum aderat eiusmodi fidei magisterium, cum quo illi etiam suam doctrinam conferre adigebantur, qui per re- velationem eam acceperant.

At enim aliquis regerit, heic non agi tantum de Petro, sed de Apostolorum collegio. At praeter quam quod nullimode haec re- sponsio iuvare! Protestantium causam, quum ad summum Gal-

licam invenire possent aliquod umbratile perfugium; video, non adfuisse Ierosolymae Apostolorum collegium, sed tantum tres, Pe- trum, Iacobum et Ioannem, quar- tam videlicet Apostolorum par- tem, quae quidem pars, aut nul- limode sufficiens dicenda erat ad authentice confirmandam Paulli doctrinam, aut, si sufficiens, ideo talis erat, quia aderat Petrus. Pe- trus itaque erat, cruem Paulus ite- rum quaereret, ne in vacuum forte curreret; et ideo non aliam petiit regionem ad alios Aposto- los inveniendos, sed tantum lero- solymam. Atque iam ab Eccle- siae incunabulis ex hoc ipso fa- cto veluti manu tangís effatum illud in catholica Ecclesia a sae- culis vulgare: Ubi Petrus, ibi Ec- clesia.

Quae quidem plene confirman- tur ex iis quae sequuntur: con- firmatur scilicet, apud eos Apo- stolos, qui erant Ierosolymae adfuisse supremam potestatem, supremumque fidei magisterium• quod non ex alia causa erat su- premum, quia inter eos aderat Petrus. Et sane sic Paulus pro- sequitur : Sed neque Titus, qui me- cum erat, quum esset Gentilis com- pulsus est circumcidi. Vide aucto- ritatis supremae actum : agebatur enim de Tito discipulo Pauli sibi supra modum carissimo, quem in fide nutriverat sibique in munere Apostolatus consociaverat : can-