EX S. C. S. R. ET U. INQUISITIONIS 165

Generales Inquisitores, propositis suprascriptis dubiis, ac prae- habito voto RR. DD. Consultorum, respondendum decreverunt:

Ad I. Negative, et detur Instructio 15 Novembris 1858 (1). Ad II. Per se et generatim negative, et ad mentem. Mens est :

quod si in aliquo casu extraordinario talia concurrant ad- iuncta, ut episcopus valeat sibi comparare moralem certi- tudinem tam de huiusmodi cautionum sinceritate pro prae- senti, quam de earum adimplemento pro futuro, speciales- que omnino adsint rationes impedientes ne consueto modo cautiones praestentur, ipsius conscientiae et prudentiae. Caeteroquin non obstante decreto regio, opportunae exhi- beantur in scriptis cautiones, sicut hucusque factum est; neque detur dispensatio nisi episcopus moraliter certus sit eas impletum iri.

Ad III. Negative, et detur Instructio 17 Februarii 1864 (2).

Feria VI, die 12 Decembris 1902.

Facta autem a R. P. D. Adsessore S. O. relatione de his omnibus SSmo D. N. Leoni PP. XIII, idem SSmus D. N. Emorum Patrum resolutionem approbavit.

Can. MANCINI , S. R. et U. I. Notarius.

DUBIA circa competentiam in causis matrimonialibus.

Ordinarius Colonien, ad pedes S. V. humiliter provolutus sequentia dubia enodanda proponit:

I. Num in omnibus causis matrimonialibus, in quibus de validitate matrimonii agitur, praeter forum domicilii mariti, etiam forum contractus et forum connexionis sive continentiae tam- quam sufficiens sit habendum ; et quatenus affirmative :

II. Num aliquis ordo sit servandus, ita ut prae ceteris Or- dinariis, quibus ratione contractus vel continentiae procedere fas sit, is Episcopus sit competens et processum instruere de- beat, in cuius dioecesi maritus domicilium habeat.

(1) Cfr. Vol. VI, p. 456.

(2) Cfr. Vol. XVI, p. 207.