163. De sancto Benedicto.

1. Almi Benedicti vita
Orbem illustravit ita

Velut sol irradians,
Qui jubare suae lucis
Sub vexillo sanctac crucis

Rutilat crepusculo.
2. O monarcho Benedicte,
Nomen tuum sonat rite

In omni ecclesia,
Patriarcha monachorum,
Conservator es cunctorum,

Qui ad te confugiunt.

3. Coenobitis praebes normam
Anachoretisque formam

Vias vitae ingredi,
O archimandrita pie,
Quis non optet tuae viae

Prosequi vestigia ?
4. Disertissimus interpres
Facundiaque locuples

Ordinando regulam ;
Hoc Gregorius testatur
Stupor mundi, papa sacer

In suo dialogo.

5. Septus liliis duobus,
Albo, rubo cum ambobus

Corruscas in medio:
Maurus candet sanctitate,
Uterque virginitate,

Placidus martyrio,
6. Regnant jam cum Deo pleni
Quatuor et ter milleni

In coelesti gloria,
Quos Johannes duodenus
Apostolicus serenus

Ex archivis prodidit.
7. De Romanis libris tulit,
Quos exinde nobis fudit

Sanctorum catalogo ;
Quisnam alter confessorum
Secum ducit talem chorum

Per coeli palatia?

8. Roga supplex tu pro nobis,
Qui sanctorum sedis choris,

Optime vexillifer;
Pastor bone, tu catervam
Ad vitam perduc aeternam,

Ut cum sanctis gaudeat.
9. Tu conserva congregatam
Sub Lunaco titulatam

Undique familiam,
Sed post mundi incolatum
Duc ad verae vitae statum,

Ubi tecum gaudeat.
10. Hanc trinus et unus Deus,
Pius pater, amor verus,

In cunctis adaugeat,
Cui decus et majestas
Semper exstat et potestas

Per aetema saecula.