REGIEN. 171

tractum? Soli coniuges, ut ait Reiffenstuel, Tom. VI* tit. XVIII; quia horum solummodo interest. Ex processu habe- mus primam fuisse ad detegendum hoc impedimentum Cae- ciliam, quamvis viro suo impotentiam tribueret.

Caecilia fuit semper compos sui et pro sua conditione sufficientis intelligentiae ceu testes deponunt.

Caecilia suum defectum cognoscebat, idcirco amatores respuebat. Parochus deposuit, quod Caecilia tristis et moesta erat quando matrimonium inivit, et coeremoniam vulgarem nuptiarum implevit plorando. Hinc sequitur Consultor. Quare amatores fugiebat ? Quare tristis erat in nuptiarum celebra- tione ? quare lugebat in adimplendo ritu vulgari nuptiarum ? Non fuit coacta ad nuptias cum Remigio. Sui compos ; nul- lum habens argumentum respuendi nuptias cum Remigio ; timebat ne publice detegeretur sua impotentia, quam pro ignominia mulieres habent. Hinc fuit quod bis e domo ma- riti fugit, ut omnes testes in processu deposuere. Hinc mor- tem sui viri molita est. Omnes testes deponunt nullam subiisse pressuram a marito suo, quare ergo mortem mariti tentabat ? Profecto ut in sepulchro eius maneret cognitio im- potentiae suae. Haec fuit ratio, qua mordicus respuebat in- spectionem medicorum, et omnium mulierum.

Sed callida femina fatebatur impedimentum ; sed hoc tri- buebat viro suo, ut omnes testes affirmarunt, quorum prae- cipuus fuit ipse parochus.

Sed observanda confessio sponsorum coram iudice Ordi- nario: prius considerandum quod Remigius prompto animo iuramentum dedit se dic tur am quod verum est. E contra mulier invitata ad praestandum iuramentum iuravit non sine haesitatione* et repugnantia non modica. Imo interrogati testes de hac repugnantia omnes unanimiter responderunt : ignoramus huius facti rationem. Sponsus declaravit se esse potentem ad copulam, narravit crimina patrata a sua mu- liere in propinando ei venenum, et interrogatus de difficul- tate coitus ait : a l t i tudinem mulieris reddere impossibilem coniunctionem maritalem.