1 J74- E X s - c * C 0 N G I U I

examine fatetur, quod coniugium nunquam consummatum est copula carnali; idque tribuit renitentiae uxoris, quae semper debitum coniugale praestare renuit; additque « in initio matrimonii nostri nullum uxoris habui odium, uxo- ris agendi modo demum horror profundus in me ortus est oum ipsa vivendi ». Haec eadem ipse repetit in altero exa- mine, simulque alia deponit, quibus clarius inconsumma- tionem connubii confirmat. Imo dissolutionem matrimonii urget, hanc allegans rationem : « Convivium est impossi- bile, cum Anna iam ante matrimonium inter nos initum, alterum amaverat, idque durante matrimonio fecerat; nec tempore sponsalium mihi dedit familiaritatis et amoris si- gna etc. » .

Uxor Anna mirifice concinit cum marito Georgio quoad matrimonii inconsummationem : « ratum, inquit in primo examine, et verum matrimonium a me et cognato meo Geor- gio nunquam consummatum est coi tu vel copula carnali. Ego semper denegavi copulam carnalem, et hoc ex insupe- rabili horrore tum copulae carnalis cum Georgio, tum omnis vitae consortii cum illo. Horror iste revera existit, et est mihi insuperabilis ». Sed de his fusius Anna proloquitur in altero examine : « Cupio, ait et ipsa, solutionem matrimo- nii mei, quia maritum nunquam amavi, nec amare potui, et quia maritus post separationem nostram, aliam mulie- rem civiliter iam duxit, et hoc in facie Ecclesiae facere in- tendit ». Insuper hanc suam aversionem erga Georgium vel tempore sponsalium habuisse confirmat, quum iam amore in alterum capta esset et quum spopondisset Georgio ma- xima ex parte vel ferme ex solis continuis precibus sororis et patris.

Ex his omnibus coniugum depositionibus, arguit Theo- logus, plane conficitur, matrimonium non fuisse consumma- tum; siquidem loco amoris aversio profunda inter sponsos aderat. Quae aversio, initis iam nuptiis, quin imminueret, percrebuit vehementer , ita ut quamdiu individuam vitae consuetudinem retinuerunt, nunquam Anna cum marito se