176 EX S. G. CONCILII

effectum optionis ille est canonicus antiquior qui aliis omni- bus canonicis prior est receptione in capitulum ; sed per optionem mutatur tantum praebenda, sed non ipse titulus canonicalis et hac de causa Barbosa I. cit. n. 20 probat per optionem non posse obtineri Poenitentiaratum, quia hic non est tantum praebenda, sed novus titulus canonicalis.

Haec animadvertimus quoad primum dubium, sed sapien- tia E E . P P . deliberabit, an confirmari possit consuetudo etsi immemorabilis, vi cuius canonicus antiquior sibi arro- gat immunitatem a servitio chori.

Quoad secundum dubium ita conceptum « An canonicus ad alium canonicatum translatus teneatur ad iterandum novitiatum in casu » supervacanea videtur quaecumque dis- sertatio, quandoquidem est res omnino spectans ad ius sin- gulare Ecclesiae Urgellen. Quum vero lex novitiatus non contradicat legi residentiae sed eamdem amplificet adeo ut novitius abesse non possit, per annum novitiatus, nec uno horis momento neque die neque nocte, a loco suae resi- dentiae nihil videtur obstare quominus S. C. C. ratam ha- beat eamdem consuetudinem eamdemque iubeat observari ad normam Constitutionum, prouti contendunt capitulares qui in suis animadversionibus referunt: « toties explendum no- vitiatum quoties novus canonicatus obtineatur nisi aliud apo- stolico indulto vel consensu capituli ex peculiaribus circum- stantiis indulgeatur ». Revera an. 1897 uti reperii in Ar- chivio, Can. Ioseph Panades gratiam expostulavit dispen- sationis a novitiatu in Eccles. Cath. Urgellen, et sub die 29 Maii Emo Episcopo rescriptum fuit a S. C. C. conce- dendo necessarias facultates.

Tertium dubium ita se habet « Quaenam sedes in ca- pitulo et in choro eidem canonico ad alium canonicatum translato debeatur in casu ».

Nam canonici qui Poenitentiario contradicunt conten- dunt dimisso uno canonicatu amitti antiquitatem, praece- dentiam et alia iura quae ratione dimissi canonicatus com- peterent.