REINTEGRATIONI IN PAROECIAM 177

precario paroeciam possidebat, quaerimonias at tol l i t contra amoventem.

Ne tamen hac in re videatur sequutum fuisse t a n t u m sum- mum ius, plures in themate causae praesto sunt , quae P a r o - chum a re integrat ione in Paroeciam excludunt: quarum pr ima est re luctant ia monit is et praeceptis sui Ant is t i t i s . Iusse ra t iste ut Parochus post emissam renuciat ionem, locum paroe- ciae derel inqueret ; ast incassum, quinimo suum inibi con- st i tui t domicilium. Ulter ius animadver tendum est , quod P a - rochus L. pollet ingenio turbulento et ad contentiones per- nimium p r o d i v i . Hinc pluries exortae sunt l i tes et discordiae modo cum auctori ta t ibus localibus, modo cum consiliariis Fabricae : i ta ut quaerelae et recursus contra ipsum fere un- dique erumperent . Ad quae aver tenda incommoda nequicquam profuit prudens et sanum Prae la t i consilium, eum in plures Paroecias transferendi, semper enim idem permansi t . Al tera vero causa ad eum removendum suppedifatur in n imia facilitate ad contrahendum aes a l ienum, quo iam inven i tu r p raegrava tum.

Omnibus ig i tur r i te perpensis E E . P P . iudicio remissum fuit decernere quonam responso dimit tendum esset

Dubium

An sit locus reintegrationi in casu.

RESOLUTIO. Sacra Cong. Concilii, re discussa sub diebus 24 April is e t 29 Maii 1 8 8 0 , censuit respondere: « Nega- tive » ( 1 ) .

(1) Pro deductionibus, de more fa- quoad alia confer sequentem appendi- ciendis, confer quaestionem, huic similem cem pag. 181. iam relatam Vol. XI pag. 382 har. ephem.

Acta, Tom. XIV fase. ÇLX. 12