URGELLEN. 177

Sed ad tollendam aequivocationem in doctrina quae non caret difficultate quippe spectat ad veram sed subtilem dis-

- tinctionem inter ipsam praebendam et titulum canonicalem seu canoniam, advertere praestat per ius optionis quod in Capitulo Urgellen, vigere contendit Poenitentiarius non ob- tineri potest novus titulus canonicalis, sed tantummodo no- va praebenda, quatenus haec est distincta a titulo canoni- cali et constat reditibus praebendalibus. Hoc posito decisio- nes S. C. C. et S. Congr. Rituum abunde citatae ab ipso Poenitentiario se referunt ad praecedentiam et ad stallum et ad alia iura huius generis, etiam ad antiquitatem ubi in cit. Gallien. Praeeminentia^ die 18 Aug. 1792 in qua prae- eminentiae stalli, turni et aetatis praerogativae denegatae fuerunt Iosepho Alberimi Cathed. Eccles, canonico, qui ad quintam canonicalem sedem vicennio evectus, pinguiores quidem reditus sed novissimum canonicatum adeptus est.

, Verum isti effectus, habentur quando dimittitur ipse titulus canonicalis et non tantum praebendae fìat mutatio. Etenim regula certissima inducta est in Ecclesiam ut quoties di- misso titulo prioris canonicatus quem quis possidebat, al- terum, mediante nova collatione, adipiscitur, priorem quo-

{ que praecedentiam amittat ultimoque sedere debeat in loco ad tradita per Ceccoper. lucitb. canon. lib. 2, tom. h tit. 3, num. 10, et firmavit haec S. Cong. in cit. Callien. ; in Firmana Stalli 2 Decembris 1843. Et Sacra Congreg. Ri - tuum (nov. Collect, n. 469) inCassanen. die 12 Iulii 1628

i ubi quaerebatur an Marius Granito canonicus eiusdem Ca- thedralis qui adeptus erat pinguiorem canonicatum in ea- dem Eccles, posset retinere primum stallum et locum Ca-

j nonicatus iam dimissi; et rescriptum fuit: « Non posse re- tinere stallum canonicatus iam dimissi prout idem alias de- claratum fuit » ; itemque statuitur, imo clarius in aliis de- cisionibus, deductis a Poenitentiario qui tamen ostendere nititur antiquitatem esse quid diversum in Capit. Urgellen.

i ab antianitate ; et concludit antiquitatem esse qualitatem per se stantem seu principalem eamdemque adnecti perso-

Aeta, Tom. XXXIV. fase. CCCXC1X. 12