176, De sancta Erntrude.

1. Egregia Erentrudis,
Vernis tuis tu recludis

Aulam tuae gratiae,
Tui fontis dispensatrix,
Gazae coeli ac donatrix

Tu flos honorantiae.
2. Redimita auro poli
Et adjuncta vero soli,

O dulcis Christicola,
Refecta es delicate
Tui sponsi pietate,

Hierarchiae incola.

3. Normae verae observatrix,

Sanctae vitae legislatrix,

Aquae vivae situla.
Nos tu aqua illa riga,
Ut sedetur mortis briga,

Tu spes nostra patula.

4. Despondisti te sincero
Jesu Christo, sponso vero,

Regi regum omnium,
Dote cujus semper fruens,
Sine fine ipsum tuens

Deitatis filium.
5. Rosa florens, pulchra tota,
Caritatis igne fota,

Clarior sideribus,
Rectrix filiabus Christi
Sacrum dogma tu dedisti

Verbis et operibus.

6. Vitis vernans celebina,
Vina donans dulcorina

Te insuppetentibus,
Vera atque tu matrona,
Advocata semper prona

In necessitatibus.

7. Diademate ornata
Virginali, Deo grata,

Es in throno gloriae
Ebriata tu amore
Trinitatis ac dulcore

O quam multifarie.

8. Ingens claritatis lumen,
Totam te illuxit numen
Sua claritudine,

Incliti es favus mellis,
Relevatrix in procellis,

Protectrix in turbine.
9. Salutaris nostri ortus
Ac securitatis portus,

Me audi benigniter,
Suspiro ad te benignam,
Ut hic vitam mihi dignam

Dones et perenniter.