REASSUMPTIONIS RABITUS CLERICALIS. 179

gibus , quae pro diversitate Regnorum

vigent, vel de peculiaribus instructioni-

bus , quae ad Ordinarios a S. Sede mit-

tuntur pro locorum, temporum, et per-

sonarum adiunctis.

Privilegium fori , quod ss . Canones

tribuunt Clerico s. Tonsura , vel etiam

minoribus ordinibus insignito, post Tri-

dentinum Concilium non difficile amit-

titur. Adhaerere enim videtur (loquimur

semper de Clericis qui non sunt in sa-

cris) potius clericalibus vestibus, si ita

loqui fas e s t , externaeque observantiae,

quam personae. Sacrae enim Congrega-

tiones , quae authentice ius Ecclesiae in-

terpretantur, constanter declararunt, s i -

mul omnes esse observandas conditiones

a Tridentino impositas, ita ut, una con-

ditione substantiali neglecta, Clericus mi-

norista vel tonsuratus ius non habeat

invocandi fori privilegium. Quaenam au-

tem sint eiusmodi conditiones cumulative

servandae, et reliqua, quae ad eiusmodi

materiam spectant , amplissime tradunt

veteres Auctores, praesertim qui florue-

runt saeculo x v i . et XVII. Inter recen-

tiores vero qui pinguiores spicas, ut ita

dicam, ex ampla messe collegerunt, certe

recensentur Lucius Ferraris in Biblioth.

canon, verbo Clericus, Giraldi in expo-

sit. iuris Ponti/, p. I. ex V. lib. Decret,

pag. 770, et p. II. sect. 93 pag. 939.

Abs re non erit in eo quod spectat ad

conditiones servandas, sub oculis ponere

declarationem, quam dedit S. C. Concilii

die 11 Iulii 1595 pro recta intelligentia

capitis 6, sess. 23 Tridentinae Synodi.

Declaratio ita se habet: « S. C. C censuit,

» ut Clericus fori privilegio gaudeat, re-

» quiri et sufficere ea quae in aliquo ex

» infrascriptis capitibus singillatim sunt

» adnotata: quod obtineat beneficium ec-

» clesiasticum: quod clericalem habitum,

» et tonsuram deferens alicui ecclesiae

» de mandato Episcopi inserviat: quod

» clericalem habitum et tonsuram defe-

» rens in aliquo seminario de licentia

» Episcopi degat: quod in habitu et ton-

» sura incedens in aliqua schola de li-

» centia Episcopi versetur : quod habi-

» tum et tonsuram gestans in aliqua

» universitate de licentia Episcopi verse-

» tur. Si vero, quae in aliquo ex capiti-

» bus comprehensa sunt in Clerico con-

» curram, sed aliqua occasione habitum

» a se gestari solitum ad breve tempus

» deposuerit, non ideo fori privilegium

» amittere. An vero habitus sit clericalis

» ad iudicis ecclesiastici cognitionem per-

» tinere. Quibus autem casibus Clericus

» ex decreto Concilii fori privilegio non

» gaudet , nullam requiri monit ionem. »

Advertendum tamen est, ceu perpen-

dit Fagnanus in Cap. Si quis. de Foro

comp. n. 22 et seqq. verba Concilii de

mandato Episcopi, et de lieentia Epi-

scopi, ex S. Congregationis sententia non

esse substantial ia , quod opportunis de-

clarationibus demonstrat, rationem ad-

d e n s : «n imirum quia qualitas mandati

» vel licentiae est levis, satisque est con-

» currere quae potiora sunt, nempe ton-

» suram, delationem ipsius cum habitu

«c ler ica l i , servitium ecclesiae vel com-

» morationem in schola aliqua. Ita enim

« e t i a m cessante Episcopi m a n d a t o , sa-

» tisfit menti Concilii.» Mens autem Con-

cilii in exigenda licentia eo t e n d i t , ut

Clericus, qui quasi in via ad maiores Or-

dines suscipiendos versatur, causam non

arripiat huc illuc discurrendi, habitum

deferens et tonsuram, ut se iuvare pos-

sit fori privilegio, quin servitio ecclesiae

- insistat , ceu ibidem Fagnauus explicat

num. 2 3 .

II. Quin imo, non servatis comulative conditionibus concilia- ribus, quamvis eiusmodi Clericus ius non habeat invocandi fori