IURIS 179

Hisce itaque summatim animadversis EE. PP. sequentia dirimenda proposita fuere

9 abia.

I. An ius sit Parocho vocandi presbyteros iuxta numerum ab haeredibus praefixum ad associanda cadavera in casu.

Et quatenus negative.

I I . An unus* seu potius omnes Viceparochi semper praefe-

rendi sint ceteris presbyteris in cadaverum associatione in casu.

Et quatenus affirmative ad primam partem, negative ad secundam.

I I I . An Oratoris precibus annuendum sit in casu. RESOLUTIO. Sacra C. Congr. die 20 Decembris 1 8 7 9 , re

ponderata respondit: Ad I. Negative. Ad I I . Negative ad primam partem* affirmative ad secundam. Ad I I I . Provisum in praecedenti.

Ex QUIBUS COLLIGES. I . Consuetudinem centenariam, ceu saepe innuimus, meliorem esse titulum de mundo; ita ut ipsum bene- placitum Apostolicum praesumere faciat, quamvis non probatum.

I I . In funerum materia quamplurimum duci solere consue- tudines locorum peculiares; ita ut si rite introductae, praescri- ptae et probatae fuerint, vim legis obtineant.

I I I . In themate consuetudinem peragendi notulam a Congre- gatione Urbana pro cadaverum associatione, his notis praeditam videri , dum neque actuum frequentia desit, aut immemoriale tempus, neque laedere videatur sepulturae libertatem.

IV. Ex doctorum consensu, quamquam iura aliqua, ceu sunt iura parochialia, praescribenti résistant, tamen si actuum adsit frequentia, et longissimum tempus, iura haec praescribuntur, et contraria consuetudo fit lex.

V. Hinc videri ex contraria consuetudine praescribi etiam posse ius parochi vocandi praesbyteros ad funus, tum iuxta numerum a testatore aut ab haerede praescriptum, tum etiam in subsidium testatoris aut haeredis hoc ius non exercentium.