BAMBERGEN. 179

ram. Nam equidem sub eodem tecto cohabitaverunt, at in

cameris separatis ; unde per speciem non autem animo erant

uniti. De reliquo, si aliquod dubium adhuc supersit, forte

evanescit ex his, quae iidem testes addunt in altero exa-

mine.

Testes enim iterum in secundo examine excussi, ex certa

scientia, tempore congruo acquisita, plura tradunt, quibus

magis magisque confirmatur, quod coniugum abalienatio,

quae inconsummationis causa fuit, sine ulla interruptione

perseveravit ab initio matrimonii usque ad praesens tempus.

Supradictis duodecim testibus mirum in modum concinunt

quatuor testes a coniugibus noviter inducti ad deponendum

in secundo examine, sive quoad fidei dignitatem et veraci-

tatem partium, sive quoad absentiam signorum amoris et

familiaritatis, sive quoad inconsummationem matrimonii eius-

que causam.

Igitur, subsumit Consultor, omnibus depositionibus sive

oratorum sive testium perpensis, morali certitudine statui

potest : Matrimonium in casu non fuisse consummatum. Ultimo loco Consultor contendit, in casu adesse iustas

ac graves causas, quas Theologi et Canonistae iure expo-

scunt, ad dispensationem SSmo petendam. Quarum I a . est

evidenter probata animorum aversio coniugum, quin spes

ulla reconciliationis affulgeat, prout ostendunt praesentissi-

rnae sed inutiles commonitiones praesertim Parochi; 2 a . Ma-

trimonium civile ab utroque coniuge iam a longo tempore

contractum, nec non filiorum legitimatio ; 3 a . Imminens et

certum periculum ex parte viri eiusque filiorum apostatandi

a fide catholica; 4 a . Reparatio scandali iam illati et devi-

tatio instantis adhuc gravioris, quod merito pertimiscitur ;

5\ Misericordia, quam meretur Georgius ab uxore gravissime

deceptus.

Hisce accedit supplicatio Archiepiscopi Bambergensis, qui

acta suppletiva processus ad H. S. C. transmittens die 8

novembris 1901 haec simul significanda esse duxit: « San-

ctam Congregationem oro atque supplico, ut matrimonium