176. De sancto Augustino.

1 a. Iubilemus salvatori,

Qui peccantes non vult mori,
Sed dat reis veniam:

1 b. Qui gentilem Augustinum
Ad salutis summae sinum
Vocavit per gratiam.

2 a. Doctor erat hic doctorum
Et totius cleri chorum
Vicit sapientia:

2 b. Summi tamen sapientis
Lippitudo suae meutis
Indigebat gratia.

3 a. Nostrae fontem Christum vitae,
Fontem lucis infinitae,
Fontem sapientiae,

3 b. Ignorabat penitus,

Sed mater dat gemitus
Pro nato cottidie.

4 a. Triste cor et anxium
Mater propter filium
Habet et est aspera;

4 b. Dum perpendit devium
Sunm puerperium,
Tristatur puerpera.

5 a. Matris prece flebitis

Mentem indomabilis

Viri Deus visitat:

5 b. Ut immutat animum,
Vir statim sanctissimum
Ad baptismum cursitat.

6 a. Scabra cute vetustatis
Pulsa subit novitatis
Decor et amoenitas,

6 b. Crescit odor honestatis,
Dilatatur caritatis
Et virtutum claritas.

7 a. Ionas clausus in balena
Laetus exit ad serena
De ventris umbraculo,

7 b. Ioseph iustus de cisterna
Et Daniel de caverna
Pressa regis annulo,

8 a. Augustinus ab errore

Sumpto sancti fontis rore
Christique signaculo.

8 b. Mox scribit et instruit
Et haereses destruit
In labore sedulo.

9 a. Gemma pretiosior

Cunctis est lapidibus,
Sic is sapientior
Cunctis sapientibus.

9 b. Hinc ardor ingenii

Viget et subtilitas,
Sed maioris pretii
Sanctitatis dignitas.

10 a. Sacerdotis dignitatem

Suam contra voluntatem
Sumit a Valerio ;

10 b. Hinc ad fidem christianam
Gentem trahit Africanam
Eius praedicatio.

11 a. Disputando Fortunatus
Superare virum ratus
Est ab illo superatus
In conspectu gentium;

11b. Victus hic est et turbatus,
Sed ad onus praesulatus
Et honorem sublimatus
Est vir per Valerium.

12 a. Magis ergo virtus crevit,
Quia maius dogma sevit,
Caelo migrans hinc quievit,
Hipponensis urbs hunc flevit
Totaque provincia.

12 b. Per hunc, Christe, lux vir-
tutis,
Vitae vitis, impollutis
Nobis carne resolutis
Summae munus da salutis
In aeterna gloria.