S. MINIATIS 181

Curiam, sed cum res in longum ageretur, recursum habue- runt ad S. C. C. die 26 Iunii 1897.

Disceptatio Synoptica

IURA CANONICORUM. Primo in medium afferunt caput XV Constitutionum anni 1 7 0 2 : « De Officio Cappellani S. Phi- lippi» superius adductum. Quod officium - sese parandi Diaconum et Subdiaconum in functionibus SSihi Sacra- menti - extendendum esse ad alios recentiores Cappellanos, contendunt ex cit. decreto a. 1 8 2 7 . Neque obiiciatur, aiunt Canonici, in decreti verbis tantummodo iniungi ut Cappellani interveniant et adsistant non vero sese parent in Diaconum et Subdiaconum, quia heic non est sermo de constituendo novo servitio eoo integro, sed de iam existente reformando. Iamvero reformater totus in eo est, ut clare demonstret quid aboleat vel novum introducat, minime sollicitus de eo quod immutatum remanet. Unde regula a Canonistis passim enunciata de legibus correctivis « Non censetur plus de priori lege mutatum, quam est expressum in posteriori ». (Reiff, de Constit, n. 419). Quod si Decretum in art. 1 8 . obligat Cappellanos ad se parandos tantum in Missis Cano- nicalibus, iuxta Capitulares, obligatio istorum non est re- stringenda, nam ex toto Decreto diserte patet, intentionem legislatoris nec non pii testatoris Fensi fuisse « il più de- coroso servizio della Chiesa Cattedrale». At Cappellani in- stant affirmantes Decretum Pierazzi a. 1 8 2 7 omnino abro- gasse Constitutiones anni 1 7 0 2 . Respondent Canonici, certe neminem posse infìciari, Constitutiones jin suo robore per- manere in Jiis omnibus, in quibus Decreto non adversantur, in quod propositum recolunt articulum 10 Capitularis De- creti diei 25 Augusti 1827, iubentem : « Che a questi ( i Cappellani) si rammenti il disposto delle Capitolari Costi- tuzioni per ciò che gli riguardano e se ne inculchi loro la esatta osservanza ». Hoc decretum editum fuit pro mode- rando servitio Ecclesiae Cathedralis ut responderet alteri decreto quo Cappellanorum reformabatur officium.