Funerum 183

<< vero extra loca regularía sui ordinis sepeliretur, aut in locis

« aliis, ubi ius funerandi habent, tunc ad horum locorum per-

« sonas spectabit agere officia et sepulturam dare illi. Nam

« in huiusmodi casu monialium Confessarius ius haud amit-

« tit corpus associandi usque ad sepulturam: et si sepeliatur

« in loco ubi non adest ius funerandi penes illum ecclesiasti-

ci cum, ad Confessarium spectabit funus peragere quoad omnia;

« secus non: sed ad instar se debet habere ceterorum Paro-

« chorum, qui funus associant et in ecclesiis regularibus nihil

« agunt, sed ad ipsos Regulares pertinet cetera funeralia pe-

« ragere: nam Confessarius est proprius parochus huius monia-

« lis defunctae, et proinde ad eum spectat parochialia munera

« super eam peragere ».

Idem sentit Scarfantonius tom. 3, addit. 48, n. çi de femina agens ad vitam in monasterio collocata ; scripsit enim :

« Haec, quia potest eligere sepulturam, si alibi sit sepelienda,

« associanda est a Confessario monasterii eique debentur et

« quarta funeris et alia iura parochialia, ex hac unica ratione,

« quia talis mulier effecta est de ovibus Confessarii, et ab eo

« recepit sacramenta dum viveret ».

Eadem repetit Pelizar de monialib. c. io, n. 233; Capon tom. 4, discept. 133, n. y3 et 74.

Nullam autem difficultatem facere, quod in themate mo-

niales subiiciantur iurisdictioni Ordinarii : per hoc enim allatas

rationes non mutari : neque easdem rationes mutari per consti-

tuta publica et communia coemeteria, quae iura funerum non

immutant; cum tantum materialis dormitionis locus sit mutatus

causa publicae valetudinis ut centies est resolutum.

Hisce aliisque deductis, propositum est resolvendum

Dubium

« An et ad quem pertinet associatio cadaveris sanctimo-

« nialium in casu ».

R ESOLUTIO. S. Congregatio Concilii, causa cognita die 24 fe-

bruarii 1872 respondere censuit: affirmative favore Confies-