CAIETAN A 183

Deinde autem oeconomum, quem haud aequo animo fe- rebat, oppugnare indesinenter coepit; eumque tamquam ine- ptum ad Archiepiscopum, ad Summum Pontificem, ad S. C. C. successive, nec semel accusabat. Interea in dies paroeciae status deterior fiebat; plebs conquerebatur, et vice-syndicus illius pagi ad Archiepiscopum et ad syndieum Minturni ite- rum atque iterum de neglecta animarum cura, contra oeco- nomum et contra parochum, recursus faciebat.

Fuit demum quidam Guillelmus Coraccio, filius Mariae qui die 8 Ianuarii 1883 accusationem formaliter contra pa- rochum interposuit, unde processus inchoatus est. Plura tunc deducta sunt contra eumdem ; ipseque protestabatur contra singulos testes, plerumque tamquam suspectus, ac praeprimis contra ipsam curiam et praesertim contra vica- rium generalem, iudicem in hac causa electum, quem sibi inimicum declarabat: de quibus eliam ad S. Sedem recursum interponebat. Verum S. C. C. audito Ordinario, cui facul- tatem iam fecerat, ut, praevio processu saltem in forma summaria, ad parochi destitutionem deveniret, eidem rescri- psit: « Non obstante parochi protestatione, Archiepiscopus procedat ad ulteriora usque ad sententiae emanationem. »

Quae reapse data est die 21 Maii 1884, atque ita: « At- tentis etc iustitiam et charitatem prae oculis habentes, iudicamus ac dicimus, R. D. parocho etc. assignandum bi- mestre, a die notificationis huius sententiae computandum, ut parochiale officium et beneficium resignet.... et quatenus ipse huic sententiae obsistens, parochiale officium et bene- ficium ut supra intra bimestre non resignet, ab officio et beneficio parochiali iam dicto iuridice removendum et pri- vandum, prout nunc pro tunc iudicialiter et definitive re- motum dicimus et declaramus. »

Disceptatio Synoptica.

DEFENSIO PAROCHI. Patronus praemisit, Parochum ab ini- tio sui pastoralis officii incurrisse odium atque invidiam familiarum Merola, et Coraccio, a quibus omnium malorum