186 Funerum

VI. Quare si sepultura a monasterio distet, non potest

impediri a Parocho funebris delatio cadaveris, quousque Paro-

chus conqueri non possit de laeso iure.

VII. Laesum autem ius paroeciale non censeri, quoties

cadaver monialis defunctae in sepulturam deferatur, seu in

commune coemeterium, a proprio Capellano absque solemni

pompa 1 cum stola tamen et cruce, sine quibus ne deceret

fidelium cadavera deferre.

ingressum in monasteria monialium « in casibus tamen necessariis et servatis aliis de iure servandis, et non aliter omnino*. Ita pariter: » Confessarii non possunt, nec alii, clausuram monialium ingredi ad « conspergendum cellas monialium, aut alia loca aqua benedicta die Sab- « bati sancti aut quolibet alio tempore » : ut eadem S. C. edixit in Aretina 4 septembris 1590.

1 Clausula absque pompa posset prima fronte videri non consona Rituali Romano, tit. de exequiis, in quo legitur: «Sacras caeremonias et ritus, quibus ex antiquissima traditione et summorum Pontificum insti- tutis sancta Mater Ecclesia catholica in filiorum suorum exequiis myste- ria christianae pietatis signa et fidelium mortuorum saluberrima suf-

fragia, Parochi summo studio servare debeant atque usu retinere. Cum autem antiquissimi ritus ecclesiastici sit cereos accensus in exequiis et funeribus deferre, caveant igitur ne huiusmodi ritus omittatur ». Cui consonant plures Resolutiones, quas indicat Petra in Constit, nona Innocen- tii III, n. 10, quibus consuetudo sepeliendi defunctos privatim sine lumine, cruce et Parocho tamquam abusus reprobatur multoque magis reprobatur abusus deferendi ad Ecclesias mortuos in curru clausos. Sed haec Ritualis dispositio respicit consuetudinem in Ecclesia catholica antea ubique vigen- tem levandi cadavera e domibus cum funebri pompa ut deferrentur ad templum, in quo sepelienda erant et in quo funera peragebantur : non autem respicit casum de secunda delatione cadaverum ad coemeterium : quae quasi privato modo etiam Romae (ubi tamen coemeterium commune longe distat) fieri solet. Laudanda tamen est consuetudo, ubi viget, deferendi etiam cum pompa funebri defunctos ad commune coemeterium, ut est ex! gr. casus de quo scripsi in vol. V,pag. 221 et seqq.; esset enim res valde consona cum ritu ecclesiastico. Quisque autem facile videt, in themate, de quo in causa egimus, si cum solemni pompa monialium cadavera defer- rentur in publicum coemeterium (cui pompae solemni, salva aliqua excep tione, videtur quoque opponi paupertas, qua Regulares obstringuntur), subintrare paroecialia iura: solemnes enim funebris processiones sine Parochi, in cuius paroecia cadaver levatur, interventu, fieri non possent; salvis semper consuetudinibus, quae in materia funerum multum operantur. Quomodo autem in praesenti Resolutione intelligantur verba sine pompa in sequenti Appendice III exponam.